Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

Βάλε κρασί στου φίλου το ποτήρι..




















Στο Διονύση μου, από το γλυκοχαράζει ..


Στα αμπέλια μπορεί να κρύβεται το μυστικό για την προστασία μας από την ατμοσφαιρική ρύπανση, από τα καρδιαγγειακά νοσήματα και από τον καρκίνο.

Το σταφύλι είναι η ωφελιμότερη τροφή του ανθρώπου και πολύ δίκαια λέγεται βασιλιάς των φρούτων, γιατί είναι η πιο πλούσια σε βιταμίνες κι οργανικά άλατα που χρειάζεται το σώμα από κάθε άλλο είδος τροφής.

. Έχει καθιερωθεί στο μυαλό μας ως φρούτο πλούσιο σε θερμίδες , ζάχαρη και ότι… «παχαίνει». Τα 100γρ σταφυλιών αποδίδουν 60Kcal.

Είναι τροφή πλούσια σε κάλιο και βιταμίνες Α, Β και C. Το σταφύλι κυρίως λόγω του καλίου που περιέχει σε μεγάλες ποσότητες αυξάνει τη διούρηση και καταπολεμά την κατακράτηση των υγρών.Άλλες πολύτιμες ουσίες του είναι οι περίφημες αντιοξειδωτικές ουσίες.




Grapes, red or green

Nutritional value per 100 g (3.5 oz)
Energy 70 kcal 290 kJ
Carbohydrates 18.1 g
- Sugars 15.48 g
- Dietary fiber 0.9 g
Fat 0.16 g
Protein 0.72 g
Thiamin (Vit. B1) 0.069 mg 5%
Riboflavin (Vit. B2) 0.07 mg 5%
Niacin (Vit. B3) 0.188 mg 1%
Pantothenic acid (B5) 0.05 mg 1%
Vitamin B6 0.086 mg 7%
Folate (Vit. B9) 2 μg 1%
Vitamin C 10.8 mg 18%
Calcium 10 mg 1%
Iron 0.36 mg 3%
Magnesium 7 mg 2%
Manganese 0.071 mg 4%
Phosphorus 20 mg 3%
Potassium 191 mg 4%
Zinc 0.07 mg 1%



Τα σταφύλια περιέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες της ομάδας των φλαβονοειδών που φαίνεται να συντελούν στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου (του στήθους, του παχέος εντέρου, του δέρματος, του ήπατος) και των καρδιαγγειακών παθήσεων.

Όπως το σταφύλι έτσι και το παράγωγό του το κρασί έχουν ευεργετικές ιδιότητες. Έρευνες που εξέταζαν τη σχέση του κρασιού και της ρεσβερατρόλης, ένα πολύτιμο φυτικό συστατικό που βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών, έδειξαν μείωση του κινδύνου για Στεφανιαία Νόσο, μείωση της οξείδωσης της λιποπρωτείνης LDL και των λιπιδίων και μείωση της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων.

Παρόμοια δράση με τη ρεσβερατρόλη επιτελούν οι τανίνες και η κερκετίνη που περιέχονται στα σταφύλια και στο κρασί.

H κατανάλωση σταφυλιού φαίνεται να έχει απόλυτη σχέση με τη διατήρηση της υγείας μας και αυτό το επιβεβαιώνει και το «γαλλικό παράδοξο» (French Paradox): Eίναι γνωστό ότι οι Γάλλοι καταναλώνουν υψηλές ποσότητες σταφυλιού, αλλά πέραν τούτου δεν προσέχουν ιδιαίτερα τη διατροφή τους: υψηλή κατανάλωση λιπαρών και χοληστερόλης με το βούτυρο, το αβγό, την κρέμα γάλακτος στα περισσότερα φαγητά και λιπαρές τροφές να αποτελούν τις αγαπημένες τροφές των Γάλλων.

Παρ όλα αυτά και ενώ θα περίμενε κανείς να κατέχουν εξέχουσα θέση στην παγκόσμια κατάταξη νοσηρότητας από καρδιαγγειακές παθήσεις, παραδόξως, συμβαίνει το αντίθετο.

Eμφανίζουν σαφώς μικρότερα περιστατικά καρδιακών ασθενειών σε σχέση με τους Aμερικανούς, την ίδια στιγμή που οι τελευταίοι μειώνουν σταθερά το λίπος στο διαιτολόγιό τους. Σε μια πρόσφατη μελέτη 50 μέσοι κάτοικοι του Παρισιού συγκρινόμενοι με 50 μέσους κατοίκους Bοστόνης, βρέθηκαν υγιέστεροι και μακροβιότεροι σε σχέση με τους Aμερικανούς.

O ρυθμός θανάτων από καρδιαγγειακές νόσους μεταξύ των Γάλλων είναι 75 στους 100.000, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός για τους Aμερικανούς είναι περισσότερο από διπλάσιος. Oι Eλληνες που επίσης κατέχουμε σημαντική θέση στη κατανάλωση σταφυλιού ανά τον κόσμο κατέχουμε σχετικά υψηλά ποσοστά μακροζωίας.

Έτσι, το αγαπημένο φρούτο μπορεί να αποτελέσει ένα «φυσικό φάρμακο» ενάντια σε πολλές ασθένειες, ξεκινώντας από τις καρδιαγγειακές παθήσεις μέχρι και τη μάστιγα του αιώνα, τον καρκίνο.


- Ένα από τα σημαντικότερα συστατικά των σταφυλιών είναι οι πολυφαινόλες, που αποτελούν ουσίες με ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση.

- Εκχυλίσματα από ελληνικές ποικιλίες σταφυλιών, όπως του Τυρνάβου, έχουν ισχυρή ανασταλτική επίδραση στις τοξικές επιπτώσεις του όζοντος στους πνεύμονές μας. Αυτό έδειξε η μελέτη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Free Radical Research». Συγκεκριμένα, οι έλληνες επιστήμονες απομόνωσαν ανθρώπινη SP-A πρωτεΐνη (surfactant protein A), που βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στην εσωτερική επιφάνεια του πνεύμονα και παίζει σημαντικό ρόλο στη φυσική ανοσία, πρόσθεσαν σε αυτή φυτικές πολυφαινόλες που βρίσκονται στα σταφύλια αλλά και σε άλλες τροφές και διαπίστωσαν ότι οι ισχυρές αυτές αντιοξειδωτικές ουσίες προστατεύουν τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη από την οξείδωση που της προκαλεί το «κακό» όζον.

- Η συγκεκριμένη μελέτη έδειξε, επίσης, ότι όταν οι πολυφαινόλες αυτές βρίσκονται μαζί και με άλλες αντιοξειδωτικές ουσίες, αλληλεπιδρούν και η δράση τους είναι πιο αποτελεσματική. Συνεπώς, καταναλώνοντας σταφύλια μαζί με άλλες τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά (λαχανικά, όσπρια, κρασί, τσάι), θα έχουμε μεγαλύτερη προστασία.

- Σε εξέλιξη βρίσκονται και μελέτες ελλήνων επιστημόνων για την ικανότητα που έχουν τα συστατικά των σταφυλιών να προστατεύουν από καταστροφικές βλάβες το γενετικό υλικό των κυττάρων του δέρματος, ιδίως ύστερα από έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία (UV), η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες μορφές καρκίνου.






Για να ωφεληθείτε στο έπακρο από τις θρεπτικές ουσίες των σταφυλιών, καλό είναι να τα καταναλώνετε όσο πιο φρέσκα γίνεται. Γι’ αυτό, όταν επιλέγετε σταφύλια...

- Προσέχετε το κοτσάνι τους να είναι πράσινο και σκληρό.

- Μην επιλέγετε τα πολύ ώριμα, γιατί οι πολυφαινόλες του σταφυλιού βρίσκονται σε μεγαλύτερες ποσότητες όταν το σταφύλι δεν είναι υπερώριμο. Για να δείτε πόσο ώριμο είναι, σηκώστε ένα τσαμπί και τινάξτε το ελαφρά. Oι ρώγες πρέπει να παραμένουν πάνω του. Aντίθετα, αν πέφτουν, σημαίνει ότι είναι μαραμένες και το σταφύλι δεν είναι φρέσκο ή είναι υπερβολικά ώριμο.

- Φροντίστε να κόβετε και να τρώτε μικρά τσαμπιά σταφύλι, γιατί όταν τσιμπολογήσετε ένα μεγάλο τσαμπί και στη συνέχεια το ξαναβάλετε στο ψυγείο, θα χαλάσουν πολύ γρήγορα οι ρώγες που έχουν απομείνει.




Μόνο τα κόκκινα σταφύλια και κρασιά έχουν αντικαρκινική δράση και προστατεύουν από τα καρδιαγγειακά νοσήματα.




Πριν από μερικά χρόνια, οι Γάλλοι είχαν δείξει ότι τα κόκκινα σταφύλια και κρασιά παρουσίαζαν έντονη αντικαρκινική και καρδιοπρoστατευτική δράση σε επιδημιολογικές μελέτες. Σήμερα, έπειτα από μελέτες πάνω στις βιολογικές ιδιότητες των λευκών σταφυλιών και κρασιών και τις επιδράσεις τους στα ανθρώπινα κύτταρα, δείχνει ότι έχουν και αυτά αντικαρκινική δράση. Βέβαια, όλα αυτά πρέπει να αποδειχτούν στην πράξη και με επιδημιολογικές μελέτες.


«Βοηθά» την καρδιά, έχει αντικαρκινικές ιδιότητες και αναζωογωνεί την επιδερμίδα.

Πολλές έρευνες μέχρι σήμερα έδειξαν ότι η κατανάλωση σταφυλιών έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία. H ουσία ρεσβερατρόλη θεωρείται ως το ενεργό συστατικό που κάνει το σταφύλι να έχει θετικές επιδράσεις στην καρδιά και παράλληλα να παρουσιάζει αντικαρκινικές ιδιότητες. H δημοσιοποίηση των ευεργετικών δράσεων του σταφυλιού και της ρεσβερατρόλης έχει πάρει μεγάλη έκταση. Tα θετικά αποτελέσματά της έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο το ευρύ κοινό, αλλά και εταιρείες οι οποίες απομονώνουν τη ρεσβερατρόλη και την πωλούν ως ξεχωριστό φαρμακευτικό σκεύασμα. Mάλιστα υπάρχει ένα δημοφιλές παραδοσιακό φάρμακο από την Aπω Aνατολή, το οποίο περιέχει ρεσβερατρόλη και συστήνεται για τις παθήσεις των αιμοφόρων αγγείων και της καρδιάς.

Oι έρευνες μέχρι σήμερα, που εξέτασαν τη σχέση του σταφυλιού και της ρεσβερατρόλης από τη μία και του καρδιαγγειακού συστήματος από την άλλη, έδειξαν:

*Mείωση του κινδύνου για στεφανιαία νόσο της καρδιάς

*Aντιοξειδωτική δράση της ρεσβερατρόλης

*Mείωση της οξείδωσης της λιποπρωτεϊνης LDL και άλλων λιπιδίων, προστασία από την οξείδωση των λιπιδίων των κυττάρων. H αντιοξειδωτική δράση της ρεσβερατρόλης μπορεί να είναι μεγαλύτερη από αυτή των βιταμινών C και E.

*Mειώνει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων και συμβάλλει έτσι στη μείωση του κινδύνου για αθηροσκλήρωση

*Σε σχέση με την αντικαρκινική δράση της ρεσβερατρόλης φαίνεται κυρίως από εργαστηριακές έρευνες ότι μπορεί να καταστέλλει τη σύνθεση ελευθέρων ριζών, μειώνει τον κίνδυνο μεταλλάξεων και τη φλεγμονή. Tο σύνολο των δράσεων αυτών μπορούν να σταματήσουν την έναρξη της καρκινοποίησης των κυττάρων και να προστατέψουν τον οργανισμό από τον καρκίνο.



Παρά τα πιο πάνω δεδομένα, πρέπει να τονίσουμε ότι χρειάζονται επιπρόσθετες έρευνες σε πειραματόζωα και στον άνθρωπο για να φανεί κατά πόσο η ρεσβερατρόλη από μόνη της μπορεί να έχει ασφαλή και αποτελεσματική δράση. Eπιπρόσθετα η ομοιότητα που έχει η ρεσβερατρόλη με τη διεθυλστιλβεστερόλη προκαλεί ανησυχίες. H διεθυλστιλβεστερόλη είναι ένα συνθετικό οιστρογόνο που σχετίζεται με την ανάπτυξη κυττάρων καρκίνου του μαστού.

Συμπερασματικά λοιπόν βλέπουμε ότι η κατάσταση σχετικά με τη ρεσβερατρόλη χρειάζεται προσοχή. Σίγουρα δεν είμαστε σε θέση σήμερα να συστήσουμε τη λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων ρεσβερατρόλης για σκοπούς πρόληψης καρδιοπαθειών και καρκίνου. Παράλληλα, δεν είναι ορθό να συστήνουμε την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κόκκινου σταφυλιού λόγω των θετικών ιδιοτήτων της ρεσβερατρόλης. Πράγματι, η μεγάλη κατανάλωση σταφυλιού εγκυμονεί κινδύνους γαστρεντερικών διαταραχών. Eπιπλέον πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι διαλαλούν οι βιομηχανίες παραγωγής τροφών, συμπληρωμάτων διατροφής και άλλων φαρμακευτικών σκευασμάτων προς κατανάλωση από το ευρύ κοινό. Στην περίπτωση της ρεσβερατρόλης που τυχαίνει τώρα εκμετάλλευσης, είναι πρόωρο να δεχτούμε ότι η χορήγησή της, από μόνη της παρουσιάζει ευεργετικά αποτελέσματα. Δεν αποκλείεται στο μέλλον κάτι τέτοιο να αποδειχθεί. Oμως υπάρχει η πιθανότητα αυτό να διαψευσθεί ή ακόμη να φανεί ότι είναι επικίνδυνο.



Φυσικό αντιβιοτικό

H ρεσβερατρόλη είναι ένα φυτικό συστατικό που βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών, στα μούρα, στα πεύκα, στον ευκάλυπτο, στα φιστίκια και στα φασόλια. H φλούδα των σταφυλιών περιέχει κατά πολύ τις μεγαλύτερες ποσότητες ρεσβερατρόλης. H ρεσβερατρόλη ανήκει στην οικογένεια των φυτοαλεξινών. Πρόκειται για ένα φυσικό αντιβιοτικό που παράγουν τα φυτά για την άμυνά τους. Iδιαίτερα όταν τα φυτά προσβάλλονται από μύκητες, παράγουν αυξημένες ποσότητες ρεσβερατρόλης.

Στα κρύα κλίματα τα σταφύλια προσβάλλονται περισσότερο από μύκητες και έτσι η περιεκτικότητά τους σε ρεσβερατρόλη είναι μεγαλύτερη σε περιοχές με ψυχρότερο κλίμα. H περιεκτικότητα του σταφυλιού σε ρεσβερατρόλη έχει σχέση με τη διάρκεια παρουσίας της φλούδας των σταφυλιών. Oσο περισσότερο χρόνο παραμένουν οι φλούδες, τόσο περισσότερη ρεσβερατρόλη θα περιέχουν.


Από τον Ομηρο...

Tο σταφύλι, ξεχωριστό στοιχείο στην εκκλησιαστική μας παράδοση, όπως φαίνεται, έχει αρκετά παλιά ιστορία. Oι αρχαιότερες αναφορές βρίσκονται στα Oμηρικά Eπη. O Oμηρος εκθειάζει τις αρετές του, αλλά συγχρόνως στηλιτεύει και την κατάχρησή του. Στα συμπόσια των ηρώων δεσπόζει η κατανάλωση σταφυλιού τόσο στην Oδύσσεια όσο και στην Iλιάδα. O Oδυσσέας δίνει στον Eυρύμαχο να φάει σταφύλι, παρότι εκείνος είναι ακόμα βρέφος. Tο ίδιο συμβαίνει με τον Φοίνικα και τον Aχιλλέα αλλά και με τη Nαυσικά και τις θυγατέρες του Πινδάρου.

Το σταφύλι είναι ο βρώσιμος καρπός του αμπελιού. Το αμπέλι ή κλίμα (Vita Vinifera) είναι απείθαρχο αναρριχητικό τροπικό φυτό, του οποίου τα ίχνη βρέθηκαν σε απολιθώματα, στη Μέση Ανατολή, που χρονολογούνται στην αρχή της τριτογενούς περιόδου. Παράγωγα του ο μούστος, το κρασί, το ξύδι και οι σταφίδες.

Στην Αγία Γραφή αναφέρεται για πρώτη φορά επί εποχής Νώε. Χρειαζόταν κλάδεμα και περιποίηση για να καρποφορήσει. Τα σταφύλια τρώγονταν νωπά ή αποξηραμένα.


H καλλιέργεια των σταφυλιών είναι γνωστή από το 4.000 π.X. περίπου. Mε πολλές ποικιλίες και παραλλαγές είναι το πλέον διαδεδομένο φρούτο ανά τον κόσμο. Oσο για τη χημική περιεκτικότητά του, το σταφύλι περιέχει αλκοόλες, αλδεϊδες, εστέρες, μη πτητικά και πτητικά οξέα, σάκχαρα, αζωτούχες ενώσεις και τανίνες. H θρεπτική του απόδοση, χωρίς να είναι υψηλή, είναι αξιοσημείωτη: ασβέστιο, χαλκός, σίδηρος, μόλυβδος, κάλλιο.



Eρευνητές του Πανεπιστημίου του Wisconsin απέδειξαν ότι αυξάνει την H.D.L., καταπολεμά τους θρόμβους, συμβάλλει στην αγγειοδιαστολή και πειραματικά εμποδίζει την ανάπτυξη καρκινικών όγκων σε πειραματόζωα. (Eπιπλέον υπάρχει στα πράσινα φασόλια, στην πάπρικα, κρεμμύδι, μαρούλι). H φύση μερίμνησε για το σταφύλι να αποτελεί έναν συνδυασμό ιδιοτήτων γεύσης και υγείας.


H υπέροχη νοστιμιά του αποτελεί το... κίνητρο και η συμβολή του στη διατήρηση της ανθρώπινη υγείας το... αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια διατροφή-πρόκληση, που αξίζει τον «κόπο» να εντάξουμε σε περίοπτη θέση στη διατροφή μας...


«Πολεμά» τα μικρόβια

Tο σταφύλι ενισχύει επίσης τα επίπεδα οιστρογόνων, μάχεται τα μικρόβια, αυξάνει την απορρόφηση ψευδαργύρου, με αποτέλεσμα τη γρηγορότερη επούλωση των πληγών, την καλύτερη γεύση και όσφρηση, πέψη, σεξουαλική ικανότητα, πρόληψη της αρτηριακής υπέρτασης, αναστολή υπερτροφίας του προστάτη. Tέλος, απομακρύνει τον σχηματισμό χολόλιθων και επιπλέον στον σακχαρώδη διαβήτη σε μέτρια ποσότητα φαίνεται ότι ασκεί ευνοϊκή επίδραση στη ρύθμιση του σακχάρου.
Viva



Όσον αφορά το χρώμα, υπάρχουν τα σταφύλια τα λευκά, τα κόκκινα και τα μαύρα(σκούρα κόκκινα). Υπάρχουν πολλές ποικιλίες σταφυλιών, οι οποίες ταξινομούνται σε 3 μεγάλες ομάδες τις λευκές, τις ερυθρές και τις ροδόχρωμες. Παρ΄όλο που επικρατεί η άποψη ότι τα κόκκινα σταφύλια είναι πιο ωφέλιμα για την υγεία μας, όλα τα είδη ασκούν ευεργετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Σε μια δημοσίευση ερευνητικών αποτελεσμάτων αποδείχθηκε ότι ο χυμός του σταφυλιού (της αμερικάνικης ποικιλίας Concord - παρόμοιας με τον ελληνικό ροζακί / ροδίτη) κατέχει την υψηλότερη θέση σε περιεκτικότητα ανά ποτήρι σε φυτικά αντιοξειδωτικά, ανάμεσα στους χυμούς και άλλα ποτά που εξετάστηκαν, περιλαμβανομένου και του κόκκινου κρασιού, του τσαγιού, το χυμό κοκτέιλ από βατόμουρα και άλλους χυμούς, όπως ο μηλοχυμός.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν από το Υπουργείο Γεωργίας της Αμερικής (USDA) και είναι μέρος μιας νέας τράπεζας δεδομένων των ερευνητών που ασχολούνται με τον ποσοτικό προσδιορισμό των θρεπτικών μικροστοιχείων στην ανθρώπινη τροφή .

Εργαστηριακές μετρήσεις αναφέρουν ότι η ρεσβερατρόλη, βελτιώνει κατά 30 % την αιμάτωση του εγκεφάλου μειώνοντας κινδύνους εμφράγματος
Επίσης προστατεύει τον εγκεφαλικό ιστό από οξείδωση και άτομα που λαμβάνουν βιοφλαβονοειδή συχνά αναφέρουν βελτιωμένη πνευματική διαύγεια.

Ενας άλλος ερευνητής ο Δρ. John Folts της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστήμιου του Ουισκόνσιν, ο οποίος μελέτησε τα ευεργετικά αποτελέσματα στην καρδιοαγγειακή υγεία σημειώνει: «Τα ευρήματα αυτά υπογραμμίσουν αυτό που ήδη γνωρίζαμε για τα πιθανά προτερήματα του χυμού σταφυλιού της ποικιλίας Concord. Σε προκαταρκτικές μελέτες μείωνε την ικανότητα των αιμοπεταλίων να συσσωματώνονται, επιβραδύνοντας την οξυγόνωση του LDI ή της κακής χοληστερόλης, ενώ ενδυναμώνει την ελαστικότητα των αρτηριών και μειώνει την πίεση»

Η αντιφλεγμονώδης δράση του είναι γνωστή από την δεκαετία του 1950 καθώς αναστέλλουν την απελευθέρωση της ισταμίνης και προσταγλανδίνης που προκαλούν την φλεγμονή. Αποτρέπουν τα οιδήματα και μειώνουν τον πόνο. Επίσης τα φλαβονονοειδή του σταφυλιού βοηθούν την επούλωση των ελκών μειώνοντας την έκκριση ισταμίνης που προκαλούν τα έλkη και το στρες.



Ο ΧΥΜΟΣ ΣΤΑΦΥΛΙΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ

Οι αντιοξειδωτικές ουσίες που ονομάζονται προανθοκυανίδες, είναι μέλη μίας μεγάλης οικογένειας φυτικών συστατικών γνωστές ως φλαβανοειδή, που συσχετίζονται με πολλούς τρόπους με την καλή υγεία , καθώς περιλαμβάνουν δύο από τους μεγαλύτερους εξολοθρευτές της καρδιοπάθειας και του καρκίνου.

Σε μια πρόσφατη δημοσίευση (29/10/04) ερευνητικών αποτελεσμάτων αποδείχθηκε ότι ο χυμός του σταφυλιού (της αμερικάνικης ποικιλίας Concord - παρόμοιας με τον ελληνικό ροζακί / ροδίτη) κατέχει την υψηλότερη θέση σε περιεκτικότητα ανά ποτήρι σε φυτικά αντιοξειδωτικά, ανάμεσα στους χυμούς και άλλα ποτά που εξετάστηκαν, περιλαμβανομένου και του κόκκινου κρασιού, του τσαγιού, το χυμό κοκτέιλ από βατόμουρα και άλλους χυμούς, όπως ο μηλοχυμός,

Τα δεδομένα αυτά ενισχύουν παλαιότερη μελέτη που εντόπισε διπλάσια ποσότητα αντιοξειδοτικών στο χυμό του σταφυλιού, από τον χυμό πορτοκαλιού, μήλου, γκρέιπφρουτ ή της τομάτας.

www.nal.usda.gov/fnic/foodcomp/
www.mednutrition.gr/content/view/860/147/
www.geowines.gr/gr/diafora.htm
Πηγή: http://www.medicalnewstoday.com/medicalnews.php?newsid=15553





"Apopse thelo na pio" (Tonight I want to drink)


ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΩ
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Στίχοι: Σοφία Αργυροπούλου
Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου

Απόψε θέλω να πιω
Τίποτα μετά να μη θυμάμαι
Μέσα στον καπνό να παγιδευτώ
Συνέπειες να μη φοβάμαι
Απόψε θέλω να πιω
Θέλω να ξεφύγω από τα όριά μου
Μέσα στον καπνό να εξομολογηθώ
Για τα χαμένα όνειρά μου
Θα ανάβω με τσιγάρα θα σβήνω με ποτά
Τώρα που πήρα τη λαχτάρα
Στάχτη να γίνουν όλα πια
Απόψε θέλω να πιω
Όλους και όλα να τα διαγράψω
Μέσα στον καπνό να εξαφανιστώ
Πίσω να μην ξανακοιτάξω
Θα ανάβω με τσιγάρα, θα σβήνω με ποτά
Τώρα που πήρα τη λαχτάρα
στάχτη να γίνουν όλα πια



Ο Δίας θαμπώθηκε από την ομορφιά της παρθένας κόρης του Κάδμου Σεμέλης κι ενώθηκε μαζί της. Καρπός του έρωτά τους ήταν ο Διόνυσος. Έξαλλη απ’ την ζήλεια της η Ήρα, θέλοντας να τους εκδικηθεί, εμφανίζεται στη Σεμέλη και την πείθει να ζητήσει από τον Δία γι’ απόδειξη της αγάπης του, να εμφανιστεί μπροστά της με την θεϊκή μορφή του. Όταν λοιπόν την επισκέφτηκε ο Δίας στην κάμαρά της, του ζήτησε να πάρει τη θεϊκή μορφή του. Άδικα αυτός προσπάθησε να της αλλάξει γνώμη! Εμφανίσθηκε λοιπόν μπροστά της μ’ όλο το θεϊκό του μεγαλείο. Ήταν αδύνατο ν’ αντέξει η δύστυχη θνητή τη λάμψη των κεραυνών και των αστραπών που έφευγαν από τα χέρια του! Την τύλιξαν οι φλόγες! Ο Δίας πρόλαβε κι έσωσε το παιδί που είχε στα σπλάχνα της και το έραψε στο μηρό του. Έτσι μετά από εννέα μήνες, ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε από το πόδι του πατέρα του.

Ο Διόνυσος αγαπήθηκε και λατρεύτηκε από τους ανθρώπους γιατί τους γνώρισε την υπέροχη γεύση του κρασιού. Λένε πως το πρωτοφανέρωσε στον βασιλιά της Αιτωλίας Οινέα. Ο τσοπάνης του, ο Στάφυλος, είχε βρει ένα περίεργο φυτό γεμάτο καρπούς κι ενθουσιασμένος τους έφερε στον βασιλιά του. Ο Οινέας έστυψε τους καρπούς και απόλαυσε τον πλούσιο χυμό τους. Από τότε ο Διόνυσος ονόμασε αυτόν το χυμό οίνο και τους καρπούς σταφύλια. Πάντα με το θύρσο στο ένα του χέρι και ένα δοχείο κρασιού στο άλλο γύριζε στις πόλεις. Όπου έβρισκε φιλόξενους και πρόσχαρους ανθρώπους, τους μάθαινε πώς να φτιάχνουν κρασί. Έτσι έγινε και με τους κατοίκους της Ικαρίας, που τον υποδέχτηκαν μ’ ενθουσιασμό. Λίγο πριν φύγει από τον τόπο τους, συμβούλεψε το βασιλιά τους τον Ικάριο να φυλάξει καλά το κρασί που έφτιαξε. Αυτός όμως δεν ακολούθησε τη συμβουλή του! Οι τσοπάνηδές του, κάποια μέρα, βρήκαν τα βαρέλια και ήπιαν τόσο πολύ κρασί που μέθυσαν και άρχισαν να φέρονται με άγριο τρόπο. Πάνω στην μέθη τους σκότωσαν τον Ικάριο κι η κόρη του Ηριγόνη αυτοκτόνησε απ’ την στενοχώρια της.

Πρώτος ο Ιπποκράτης αναγνώρισε τις ευεργετικές ιδιότητες του κρασιού στην υγεία, χρησιμοποιώντας το ως θεραπευτικό μέσο, ως φάρμακο. Προσοχή όμως γιατί η ευεργετική επίδραση του κρασιού στην υγεία αναδεικνύεται μόνο όταν πίνεται σε καθημερινή βάση με το φαγητό και με μέτρο: δηλαδή 1-2 ποτήρια για τους άνδρες και 1 ποτήρι για τις γυναίκες. Αυτή η ισορροπημένη κατανάλωση μειώνει τα καρδιαγγειακά επεισόδια κατά 20-60%, τον κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα, του προστάτη και του άνω πεπτικού συστήματος, βελτιώνει την στομαχική λειτουργία, εμποδίζει τη δημιουργία χολόλιθων, βοηθά στη γονιμότητα, διευκολύνει την κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς, δρα ως αντιφλεγμονώδες και αντισηπτικό και αυξάνει την αντίσταση στη γρίπη. Ακόμη, προκαλεί ευεξία, καλή ποιότητα ζωής, μακροζωία και μικρότερη συχνότητα θανάτου κατά 10-20%.

Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να αναμειγνύουν το κρασί με νερό σε αναλογία 1 προς 3, ενώ είχαν βρει τρόπους ανάμειξης, ψύξης αλλά και παλαίωσής του. Επιτύγχαναν την παλαίωση τοποθετώντας το κρασί σε θαμμένα πιθάρια σφραγισμένα με γύψο και ρετσίνι. Το κρασί γενικά έχει τρεις εχθρούς: το φως, τη θερμότητα και το οξυγόνο. Επομένως, αν θελήσετε να παλαιώσετε ένα μπουκάλι κρασί, πρέπει να φροντίσετε για τις συνθήκες φύλαξης σε ένα σωστά διαμορφωμένο κελάρι. Πιο συγκεκριμένα, καλό είναι να υπάρχει σταθερή θερμοκρασία (10-15 ο C) και υγρασία (70 – 75%) στο χώρο καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, χαμηλός φωτισμός, απουσία έντονων μυρωδιών, κραδασμών, θορύβων και εντόμων, ενώ οι φιάλες θα πρέπει να είναι πλαγιασμένες σε ειδικές ξύλινες θήκες, για καλύτερη προστασία του φελλού.




Αγαπημένο μου κρασί-Ορέστης Μακρής




Η ιστορία του κρασιού εν συντομία

Για να γίνει το κρασί, χρησιμοποιούνται σταφύλια που ανήκουν στο γένος Vitis. Ένα από τα είδη που χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο είναι το V.vinifera. (συχνά λανθασμένα αποκαλούμενο ευρωπαϊκό σταφύλι). Ποτά που παράγονται από το V. labrusca, το γηγενές αμερικανικό σταφύλι, και από άλλα είδη σταφυλιών θεωρούνται επίσης κρασιά. Όταν άλλα φρούτα ζυμώνονται για να παράγουν ένα είδος κρασιού, το όνομα των φρούτων συμπεριλαμβάνεται, όπως στο κρασί ροδάκινων και το κρασί βατόμουρων.


Ιστορία και διάδοση της αμπελουργίας

Το Vitis vinifera καλλιεργούταν στη Μέση Ανατολή κατά το 4000 Π.Χ., και πιθανώς νωρίτερα. Αιγυπτιακά αρχεία που χρονολογούν από το 2500 Π.Χ. αναφέρονται στη χρήση των σταφυλιών για την παραγωγή κρασιού, επίσης οι πολυάριθμες αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης στο κρασί δείχνουν την προέλευση και τη σημασία της βιομηχανίας στη Μέση Ανατολή. Οι Έλληνες πραγματοποίησαν σημαντικό εμπόριο κρασιού και φύτεψαν σταφύλια στις αποικίες τους από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Ισπανία. Οι Ρωμαίοι έφεραν την πρακτική της ανάπτυξης σταφυλιών στις κοιλάδες του Ρήνου και του Μοζέλλα (που έγιναν οι ευρύτερες περιοχές της Γερμανίας και της Αλσατίας), του Δούναβη (στην σύγχρονη εποχή Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία, Ουγγαρία, και Αυστρία), και του Rhone, Sa o ne, Garonne, Loire (που καθορίζουν τις ευρύτερες γαλλικές περιοχές Rhone, Burgundy, του Μπορντώ, της Loire, και Καμπανίας αντίστοιχα). Ο ρόλος του κρασιού στη χριστιανική θεία λειτουργία βοήθησε στο να διατηρηθεί η βιομηχανία ακόμα και μετά από την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Επίσης πολλές μοναστικές αδελφότητες συντήρησαν και ανέπτυξαν πολλές από τις οινοπαραγωγικές περιοχές της Ευρώπη.




The Grapes Of Wrath


John Steinbeck & The Grapes of Wrath
Pictures From The Great Depression - (The Grapes Of Wrath)


Xylouris Νίκος Ξυλούρης.Τ' Ανάπλι.Το μεγάλο μας τσίρκο

Τρία καράβια φέρανε ξανθό κρασί στ' Ανάπλι.
Καράβια δώστε μου ξανθό κρασί να ξεδιψάσω
φέρτε την κούπα τη χρυσή και τ' αργυρό λαήνι
πίνω απ' την κούπα την χρυσή και μέθυσεν η κούπα.
Απ' το λαήνι ξεδιψώ, μεθά και το λαήνι
γνέφω του ήλιου για να πιει κι αυτός να ξεδιψάσει.

Πίνει κι ο ήλιος ο καλός, ζαλίζεται και πέφτει.
Πάω στο λιβάδι για χορό, χορεύει το λιβάδι
κι ένα πουλί, μικρό πουλί γλυκολαλεί και λέει:
Στη γης αδειάστε το κρασί και σπάστε το λαήνι,
να δροσιστεί κι η κλεφτουριά που ξάπλωσε στα χόρτα
χωρίς χεράκια για να πιει, πόδια για να χορέψει.

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης




Βάλε Κρασί - Μελίνα Κανά

Βάλε κρασί
(Στίχοι μουσ. Θανάση Παπακωνσταντίνου)

Αχ η ζωή είναι βούτυρο στον ήλιο
όλα στη γη το λένε καθαρά
όποιος πονά και δεν το φανερώνει
κάνει τον πόνο άρχοντα

Βάλε κρασί στου φίλου το ποτήρι
κι η μοναξιά ας κάνει χαρακίρι

Στο πουθενά
θα μας πετάξει ο χρόνος
γι' αυτό λοιπόν
κι εμείς τα ξωτικά
σαν φορτηγά
που βγήκαν απ' το δρόμο
θα ζήσουμε παράφορα

Βάλε κρασί στου φίλου το ποτήρι
κι η μοναξιά ας κάνει χαρακίρι


52 σχόλια:

mareld είπε...

Αγαπημένοι μου φίλοι!

Πάρτε μια κούπα με κρασί
και κάντε μου παρέα..

Γλέντι και τραγούδι στη ζωή Σας,εύχομαι..


Διονύση μου αυτή η ανάρτηση είναι για Σένα από το γλυκοχαράζει..

Σε ευχαριστώ για τη χαρά που νιώθω όταν εδώ Σε βρίσκω..


Αμέτρητα γλυκά φιλιά σε όλους σας, από το βροχερό μου δάσος..

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Βρε! Βρε ζακυνθινοσουηδικό ζωντόβολο!! Τι έκπληξη ήταν αυτή που γλυκοχάραξε, βραδιάτικα!
Πώς να μπορέσω να ζωγραφίσω χιλιάδες καρδούλες, τσαμπιά ολόκληρα μοσχάτες καρδούλες, να σ'ευχαριστήσω;

Με συγκινείς, συμπατριώτισσα της ξενιτείας, δεν το γλίτωσα!
Και με μια ανάρτηση πλούσια, διονυσιακή, μεθυστική, που συνδύαζε με σωστή σειρά ...νου και σάρκα - καθότι πρώτες οι πληροφορίες, η γνώση, και μετά η ευφρόσυνη οινοποσία κάθε τύπου!

Οι πρώτες τετραφωνίες, οι πρώτες αρέκιες που είχα ακούσει στην πρώτη μου εφηβεία, όταν έκανα τα πρώτα ταξίδια μου στο νησί, ανεξίτηλα χαραγμένες μέσα μου.
" Φίλα με συ στα χείλη κι εγώ στο μάγουλο. Εσύ είσαι το σταφύλι κι εγώ το τσάααμουροο.. " Μαγεία στα αυτιά μου.

Κι αργότερα στα κελλάρια των φίλων που φτιάχνανε κρασί, να αφουγκράζομαι τη ζύμωση, να πρωτογνωρίζομαι με τη μυρωδιά του ξύλου και του σταφυλιού.

Κι αργότερα να φέρνω σταφύλια με το κιλό σπίτι, να θωρακίσουμε τον αγαπημένο μας άνθρωπο απ'την επάρατη που χτύπαγε άτσαλα την πόρτα..

Και μόλις πριν λίγες μέρες ένα μπουκάλι κρασί από μια φίλη, να γιορτάσουμε το γύψο που έβγαλα..


Και και και..Α, πόσα για τα σταφυλάκια και τα κρασάκια..

Πολλή δουλειά και καλή, πολύ καλή, στα μπλογκ σου, mareld μου. Αλλά κυρίως αυτή η ανοιχτή, φιλόξενη καρδιά για όλους τους καλεσμένους σου.

Τέτοια έκπληξη και χαρά, καιρό είχα! Σ'ευχαριστώ.

Ερατώ είπε...

Mareld!
Καλησπέρα!τι μεθυστική ανάρτηση είναι αυτή!
Παίρνω μαζί μου τις εικόνες με τα σταφύλια που "κάνουν βουτιές" στο νερό!
Παίρνω κι ένα ποτήρι με κόκκινο κρασί και το πίνω στην υγειά σου.

δεσποιναριον είπε...

Μεχρι να φτασω στον πατο της μικρης αυτης αναρτησης.. ειχα μεθυσει. Με ολες τισ αισθησεις. Στην παρουσιαση εισαι η καλυτερη. Καλο φθινοπωρο και .. στην υγεια σου!

faraona είπε...

Αυτη ειναι αναρτηση Παραδεισος!!!
Μπραβο Μαρελντακι μου.
Φτιαχνουν κι εδω τα κρασια τους αυτη την εποχη και παρακολουθω «τις ιεροτελεστιες»...χαχαχα!!!!η μυρωδια του μουστου με τρελλαινει.
Θα φτιαξω και φετος μουσταλευρια που μας αρεσει πολυ.

πολλα φιλια κοριτσακι μου
νασαι παντα καλα

mareld είπε...

Σε μια ρώγα από σταφύλι..

Τι νόμιζες ότι θα την γλίτωνες, ζακυνθινάκι;

Ε..δεν σε ειδοποίησα, θα ήταν έκπληξη..
και κόντεψα να πάθω όταν σε δευτερόλεπτα το ανακάλυψες..

Ζωγραφίζεις με τα χρώματα του νου και της ψυχής..
με τις λέξεις σου πλέκεις στεφάνια για τη πόρτα μου
να βλέπουν τα φαντάσματα του σκοταδιού και να αλαργεύουν..

Το αμπέλι..τα σταφύλια κόβονταν ,τα μισά στο στόμα..καρούλες μετά από λίγο αλλά τσιμουδιά..

ΓΛΎΚΑ ατέλειωτη..ευφροσύνη και αλγηδόνα..

Ηλιόλουστα τσαμπιά που χρυσίζουν ή ροδίζουν ή μοβίζουν
στο παιχνίδισμα με το Απολλώνιο Φως της αξιολάτρευτης πατρίδας μας..

Χαρά τόση που σηκώνει την μικρή μας υπόσταση πάνω από την καθημερινότητα και την αφήνει στο νανούρισμα του Μαΐστρου..

Και νάμαι μπροστά στο πατητήρι. Σε λίγο θα αρχίσει το πάτημα των σταφυλιών.
Τα πόδια μας γλιστρούν ανάμεσα στις ρόγες..
Ο μούστος και η μουσταλευριά!
Μοσχοβολιά που μένει..

Χορός και τραγούδι!

Λυπάμαι για το πατέρα σου..

Εσύ; τι γύψο λες;
περαστικά..

Βάλε κρασί στου φίλου το ποτήρι
κι η μοναξιά ας κάνει χαρακίρι..

"Ελαιώνες κι αμπέλια μακριά ως τη θάλασσα,
Κόκκινες ψαρόβαρκες πιο μακριά ως τη θύμηση…

Γλυκόπιοτο κρασί να πίνεις!

Ε σεις στεριές και θάλασσες
τ’ αμπέλια κι οι χρυσές ελιές….
Σ’ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτον αγαπώ!

Γλυκά φιλιά!

mareld είπε...

Ερατώ μου!

Μεθυστική ανάρτηση..μέθυσα κι εγώ..

Εδώ όλα μου λείπουν και η μνήμη δεν χαρίζει κάστανα..

Εδώ κρασί δεν πίνω..στη Γρανάδα η στην Ελλάδα με τους φίλους μου,
αρκετό αλλά όπως ξέρεις με τραγούδι κέφι και καλό φαγητό..

Οι Σουηδοί πίνουν για να πέσουν στο πάτωμα..
Θυμάμαι τα γλέντια αν μπορείς να τα πεις έτσι σαν φοιτήτρια,
που πάντα κατέληγαν σε καταστάσεις έξω από τα όρια αντοχής..

Και μένα αρέσουν τα σταφύλια στις βουτιές τους,,

Σε ευχαριστώ που ήπιες στην υγειά μου!
Το χρειάζομαι..
Χαρά και υγεία να έχεις κορίτσι μου!


Από τη σκάλα ανηφόριζες ξεκούραστα τη δημοσιά. Περνούσες ανάμεσα σε
αμπέλια, το χώμα ήτανε μαύρο, παλιά στρώματα λάβα - λέγανε πως τα Δίδυμα ήταν σβησμένα ηφαίστεια- τα κλήματα φτουρούν σε τέτοια γης κι η ρώγα είναι όλο φωτιά και δύναμη και το κρασί παχύ, να το ’κοβες με το μαχαίρι.
1908 στην περιοχή της Σμύρνης
Κοσμάς Πολίτης

Φιλιά και καλό σου απόγευμα!

mareld είπε...

Δεσποινάκι μου!

Με το χιούμορ που διαθέτεις με κάνεις και γελάω και μου είναι άκρως απελευθερωτικό.

Πήγα κάτω και έφτιαξα βυσσινάδα μπας και συνέλθω από το λήθαργο που έχω πέσει όχι από το μεθύσι αλλά από το καιρό..

Θα ήθελα να είχα μια κληματαριά που πάνω της να στηρίζεται αγιόκλημα και γιασεμί και να σου πω έλα να φάμε σταφύλια..

-Μηλιάν έχεις στη πόρτα σου και κλήμα στην αυλή σου
κάμνει σταφύλια ραζακιά και το κρασί του μέλι.

Πολλά φιλιά!

mareld είπε...

Φαραώνα μου!

Με τρελλαίνει όλη η ιεροτελεστία!
Και την έχω ζήσει τόσο λίγο..
Μη μου λες για μουσταλευριά, παθαίνω..τη βλέπω μπροστά μου..
έχουμε τόσο δεθεί με το αμπέλι και το κρασί όπως και το λάδι..

Παλιότερα το κρασί ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα του πρωινού. Στο μυθιστόρημα “Ματωμένα χώματα” της Διδώς Σωτηρίου διαβάζουμε ότι ο πατέρας το πρωί:
..Καψάλιζε λίγο σταρένιο ψωμί στη θράκα, το βουτούσε στο μπρούσκο
και το ’κανε κρασοψιχιά, έτρωγε και καμιάν ελιά, φτούσε το κουκούτσι
και λίγες βρισιές μαζί για το γούρι και ξεκινούσε στητός κι ανάλαφρος
για τα χτήματα.
Έτσι ακριβώς..

Πολλά φιλάκια!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Να 'μαι πάλι, καλησπέρα!

Πέρασα ξανά, να δω αν ήταν αλήθεια ή χτεσινοβράδινο όνειρο.
Αλήθεια είναι.

Ακόμα με το ευχαριστώ είμαι. Το δίνω κι όλο βλέπω πως έχω κι άλλα στις τσέπες μου...

Κοκκινίζω. Κόρθι γίνομαι και μετά μοσχάτο..
Πίνω, λοιπόν, στις χαρές σου!

mareld είπε...

Δεν πίνω, αλλά ακούω σήμερα όλη σχεδόν τη μέρα μουσική..

Έψαχνα ένα τραγούδι γνωστό σε Σας αλλά εγώ το άκουσα πρώτη φορά πριν δυο χρόνια..και θα το αναρτήσω τη νύχτα στο μπουγαρίνι..ή δροσοσταλίδα.
Μπορεί να μην το έχεις πάρει είδηση..
Δεν πειράζει.
Εσύ ξέρω ότι είσαι της μουσικής και κατέχεις..εγώ απλά ακούω και θα φτιάξω ένα σαν αρχείο..

Σε ευχαριστώ καλόκαρδο ζακυνθινάκι μου που πίνεις στις χαρές μου..
Πάντα γλυκιά η ζωή σου νάναι..

Y oye..!!! como dicen los gitanos..mios..
Gracias a ti!
Besitoooos!

LIA είπε...

Αγαπημένη, mareld!

Τι ομορφιά ειν' αυτή σήμερα!!!Η ωραιότερη ανάρτηση που έχω διαβάσει.Το ουράνιο τόξο αγκαλιάζει τους αμπελώνες και χαρίζει απ' την ομορφιά και τα χρώματά του στους καρπούς τους.Και να τα σταφύλια! Αποχρώσεις γλυκιές σαν αυτές του ουράνιου τόξου.Τι όμορφα,τι γλυκά με πόση προσοχή και λεπτομέρια, πόσο ζωντανά μας λες τόσα για το αμπέλι και τον καρπό του!Με πόση μαεστρία δένεις τις πληροφορίες με τη μουσική, το παρόν με το παρελθόν, τα λόγια με την εικόνα.Είσαικαταπληκτική.Είμαι πολύ περήφανη που σε γνώρισα και που μ'αγαπάς.
Όλες οι αναρτήσεις σου το κάτι άλλο, αλλά ετούτη!!! δε χορταίνεται με τίποτα.Όλες οι αισθήσεις γεμάτες.!
Υπάρχουν τόσα αμπέλια γύρω μου, έχουμε και πολλά δικά μας-και φέτος τρυγήσαμε- και από σένα έμαθα τόσες λεπτομέρειες, για το "χρυσάφι που μας δίνουν"
Από μικρό παιδί θυμάμαι τον τρύγο από τα αμπέλια μας, το άπλωμα, το μάζεμα της σταφίδας, την αγωνία μη βραχεί.Το πάτημα των σταφυλιών για το κρασί-για τα παιδιά μου ήταν η μεγάλη τους χαρά, όταν ήταν μικρά, να πατούν τα σταφύλια με τον παππού στο πατητήρι μας,στην αυλή μας στο χωριό.Ο μπαμπάς μου πάντα υπερηφανευόταν πως έκανε το καλύτερο κόκκινο και άσπρο κρασί, κι έτσι ήταν κιόλας.Θυμάμαι μετά τα γλέντια μας στα καζανέματα.Σωστό πανυγήρι!Το ψήσιμο της μουσταλευριάς, τα κεφτέρια, το πετιμέζι.
Τις δεκαετίες 60 και 70 ο μόνος πόρος ζωής στον τόπο μου ήταν η σταφίδα και το λάδι.Και λόγω κλίματος η παραγωγή ήταν η καλύτερη ποιότητα.

Σητεία, η σταφίδα σου
είναι σωστό διαμάντι,
σαν κεχριμπάρι ολόξανθη
με ζάχαρη γεμάτη.

Σητεία, η σταφίδα σου
λάμπει σαν κεχριμπάρι
κι αλλού ποθές δε βρίσκεται
τέτοιο μαργαριτάρι.

Για τη σταφίδα τη χρυσή
που βγάζει η Σητεία,
μέγεθος χρώμα, ζάχαρο
τα πήρε τα πρωτεία.

Και άλλες πολλές μαντινάδες τραγουδούμε για τα σταφύλια μας.
Εγώ έκλαψα και γιατί στ' αυτιά μου άκουσα πάλι το γλυκό βιολί του πατέρα μου να παίζει και να τραγουδά, αγαπημένα του τραγούδια:

Εγώ θα κόψω το κρασί, για σένα αγάπη μου χρυσή,
εγώ θα κόψω το κρασί για σένα μόνο...

Ακόμα ένα ποτηράκι, ακόμα ένα τραγουδάκι...
Ακόμα ένα κοκκινέλι
ακόμα λιγάκι μη σας μέλει
μου φέρνει μια ζάλη μέσα στο μυαλό
και τότε ξέρω να χαμογελώ.

Να προσέξουμε βέβαια να μην την πάθουμε έτσι:

Και το κρασάκι το κόψε
από την τσιγκουνιά του
και τώρα οι κληρονόμοι του
το πίνουν στην υγειά του.

Σε φιλώ γλυκιά μου και πίνω στην υγειά σου ένα μικρό ποτηράκι, από το παλιό γλυκό κρασί του μπαμπά μου.

Άστρια είπε...

Καταπληκτική ανάρτηση !!!

Τόση ομορφιά και τόσες πληροφορίες ανάμεσα. Πόση δουλειά!! Κάθε κομάτι θα μπορούσε να ήταν από μόνο του μία ανάρτηση!
Το κατευχαριστήθηκα, όπως ένα ποτήρι καλό κρασί μαζί με ένα υπέροχο γεύμα. Εις υγεία σου ...

Θα το πιστέψεις; συμπτωματικά είχα δίπλα μου ένα πιατάκι με ένα τσαμπί σταφύλι και έτρωγα όταν μπήκα στο μπλόγκ σου και είδα την ανάρτησή σου. Και ενώ σκόπευα να αφήσω λίγο στο ψυγείο, τελικά το έφαγα όλο ,χι χι ..

Αυτές τις μέρες είχαμε ήλιο, σου στέλνω πολύ πολύ :))

υγ. Μου άρεσε και το βίντεο για το "Dust Bowl"
Άν έχεις χρόνο, σου στέλνω το "viva il vino"
http://www.youtube.com/watch?v=61Fmz7a3vPs

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

μεθυστικό ...
λυτρωτικό...

σου άφησα λίγα τσαμπιά σκέψεις
στη δροσοσταλίδα
οταν ήρθα από δω θαμπώθηκα...

Μα δε μπόρεσα να μη χαμογελάσω όταν διάβασα για το'' Απολλώνιο φως της αξιολάτρευτης πατρίδας μας''
αφού λόγω κούρασης,νύστας και αφυδατωμένων φακών επαφής δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη δροστασταλίδα στα χρώματα της Ελλάδας μας...

Είχα μια υπέροχη γεμάτη μέρα,
μετά από δυο χρόνια μίλησα με την μικρή μου αδερφή με το χέρι στην καρδιά,τα μάτια της ψυχής και του νου ανοιχτά σπάζοντας το φράγμα μιας επιφανειακής επικοινωνίας που
δεν ικανοποιούσε καμία μας.Η παρέα είναι υπέροχα γλυκιά γι'αυτό θα επανέλθω αύριο.

Γλυκιά μου, μοναδικά ουσιαστική, και τρυφερή μου mareld,
καληνύχτα... με την τελευταία γουλιά του κρασιού μου.

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

τέταρτη και τελαυταία προσπάθεια!

Τρεις φορές έγραψα αυτό το σχόλιο:
Κοίτα να δεις, μάθημα!
Μπράβο, ρε Μαρελντάκι!
Συμπέρασμα:
Αφού φρούτα δεν τρώω, όχι γιατί δεν μ' αρέσουν, αλλά γιατί πάντα τρέχω και ξεχνάω, εφόσον το κρασάκι το έκοψα μαχαίρι εδώ και 5 χρόνια, εφόσον είδα ότι αδυνάτισα, μόνη λύση, χυμός σταφύλι!
Αυτό θα κάνω Μαρελντάκι μου και σ' ευχαριστώ γι' αυτή την ανάρτηση.
Μη μου πεις ότι ένα ποτηράκι δεν βλάπτει, γιατί εγώ μεγάλωσα με το κρασάκι και δεν σταμάταγα στο ένα!
Δύσκολη η ζωή, πολλά τα προβλήματα κι αν το συνέχιζα το βιολί... με έβλεπα να γίνω αλκοολική!
Πάντως, μια φορά που είχα κάνει σταφυλοθεραπεία για 10 μέρες, είχα χάσει πολλά κιλά.
Φιλάκια, καλό Σαββατ'υπόλοιπο-Κύριακο!

Δουλεύω στο περίπτερο από 3-5πρωί και χάνω το σήμα.
Κατανόηση, περικαλώ!
Πολύ ωραίες οι φώτο, τα τραγούδια, η ενημέρωση.
το απόψε θέλω να πιω, ειδικά αφιερωμένο!

Αστοριανή είπε...

...Γεννήθηκα στην ...οροφή της Αρχαίας Ελίκης... (Βαλιμήτικα Αιγίου, Αχαϊας. Ο πατέρας μου, εκτός από ταχυδρομικός, έκανε κι εμπόριο παραγωγής προϊόντων εκάστοτε εποχής... Μαζί του, βοηθούσαμε κι εμείς, μετά το σχολείο, ή τα καλοκαίρια... Ο τόπος μας, γνωστός για τη γη του και τις ανθοφορίες του...)
Και τώρα; Τί κάνουμε, τώρα;
Ούτε... έγγυος να ήμουν!
Κόψτε μου μια μελανί σταφίδα, φρέσκια από το κλήμα, ένα "χρυσο-ροδακινί τσαμπί κέρινο", ένα περήφανο-κρεμαστό "σιδερίτη"...
Λιποθυμώ!!!
Κι εσύ, κυρ-Μάνεση... είπες τη Μαρέλντ μου(μας)"ζωντόβολο"!!! Πώς να..."ζωγραφίσω" κι εγώ όλους αυτούς τους Διονυσιακούς καρπούς και... χυμούς, αφού απ' τη μια μου θύμησες πώς μ' έλεγε χαϊδευτικά ο πατέρας μου, μέχρι που το νόμιζα ότι ήταν το ωραιότερο κόμπλιμεντ που μπορούσε κάποιος να μου κάνει,... κι από την άλλη, πώς, αφού πνιγμένη σ' ένα εφηβικό αυγουστιάτικο τρύγο!!!
Τίποτα, κλείνω δυστυχισμένη,
Υιώτα, Ν.Υ.

mareld είπε...

Λία μου!

Το ουράνιο τόξο στην πραγματικότητα είναι μια εντυπωσιακή εικόνα της ανάλυσης του λευκού φωτός. Οι συνθήκες που απαιτούνται, για να δούμε το ουράνιο τόξο, είναι να λάμπει ο ήλιος στο ένα μέρος του ουρανού και στο αντίθετο να βρέχει. Που είναι όμως ο ήλιος όταν βλέπουμε το ουράνιο τόξο; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν παρατηρήσει ποτέ ότι ο ήλιος είναι πάντα πίσω από αυτούς όταν βλέπουν ένα ουράνιο τόξο, και ότι το κέντρο του κυκλικού τόξου του ουράνιου τόξου συμφωνεί με την κατεύθυνση απέναντι από αυτήν του ήλιου.

Εσείς είσαστε στον Ήλιο και εγώ στη Βροχή..αλλά μαζί φτιάχνουμε το Ουράνιο Τόξο!!!

Μου αρέσει και εμένα όταν μπαίνω στο γλυκοχαράζει
και συναντάω το πανέμορφο Ουράνιο Τόξο
πάνω από τους αμπελώνες..της καρδιάς μας..

Παιδί, μου εμφανιζόταν πάνω από τη θάλασσα
και καθρεφτιζόταν στην αγκαλιά της..

Με την ευαισθησία σου ένιωσες ότι όλα έχουν το δικό τους χρώμα
αλλά σαν να το δανείστηκαν από το Ουράνιο Τόξο..

Όλα χορεύουν σε ρυθμούς γνώριμους, μουσικές της ψυχής και του νου..

Είναι η ίδια μας η ζωή με τις πραγματικότητές μας..διαφορετικές και όμοιες..
δεν μας ξενίζει τίποτα..δεν μας διώχνει, μας καλεί να φάμε και να πιούμε απ΄ τη γλύκα της ζωής
μέσα, δίπλα, στους αμπελώνες να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε..

Ακόμα ένα ποτηράκι, ακόμα ένα τραγουδάκι...
Ακόμα ένα κοκκινέλι
ακόμα λιγάκι μη σας μέλει
μου φέρνει μια ζάλη μέσα στο μυαλό
και τότε ξέρω να χαμογελώ.

Να χορεύεις και να τραγουδάς με τους αγαπημένους σου!
Να θυμάσαι αυτούς που έφυγαν και πίσω από έναν αναστεναγμό να συνεχίζεις να λες ευτυχής που τους γνώρισα..

Σητεία, η σταφίδα σου
λάμπει σαν κεχριμπάρι
κι αλλού ποθές δε βρίσκεται
τέτοιο μαργαριτάρι.

Να μου κρατήσεις λίγη σταφίδα..φτιάχνω παξιμάδια..
χαχαχα..

Είσαι και εσύ κεχριμπαρένια από τον Ήλιου του μαγικού σου τόπου!!!

Φιλιά και αγκαλίτσες!
Καλή σου μέρα!

mareld είπε...

Γλυκιά μου, Άστρια!

Μη χαράζεις άστρο της αυγής μη μου τρομάζεις..

Αυτό το μεθυστικό νανούρισμα άκουγα τη νύχτα που πέρασε
αλλά και το πρωί πριν μπω στο γλυκοχαράζει..

Αυτή την αστρική μελωδία και έλυωνε σιγά-σαγά όλος ο πάγος των χειμώνων που έχω ζήσει αλλά και αυτών που έρχονται..πριν ακόμη με αγγίξουν..

Μέθυσα με το καλό κρασί
αλλά και με τα λόγια σας!

Ο παππούλης σαν κοπέλι
Το σκαλίζει,το ποτίζει
Και το διπλοκαθαρίζει.
Και το Μάη με τους ανθούς,
Κομφοκόβει τους βλαστούς,
Κι ως τα διπλοξεφυλλίσει
Η αγουρίδα έχει γυαλίσει.
Τώρα κάθεται δραγάτης
Ο παππούς ανοιχτομάτης
Και του πάμε το φαί του
Και μας δίνει την ευχή του
Μας φιλεύει και σταφύλια
Σε καλάθια και μαντήλια.
Β.Ρώτας

Να σου πω κάτι..
Ο Ήλιος σε άκουσε και ήρθε στο παραθύρι μου..

Τα "viva il vino" τ΄άκουσα όλα!!!

Σε ευχαριστώ, καρδούλι μου!!!
Φιλάκια πολλά!
Καλή σου μέρα!

mareld είπε...

Αμαζόνα της καρδιάς μας!

“Το Αιγαίο δεν είναι μόνο φως και θάλασσα.
Μπαίνει μες στην καρδιά των ανθρώπων, γίνεται πρώτα ένας χτύπος, έπειτα άλλος, ώσπου γίνεται όλοι οι χτύποι της καρδιάς.
Μπαίνει μες στις φλέβες και γίνεται αίμα. Καίει το αίμα.
Μπαίνει μες στη μνήμη, κι από τότε τίποτα πια δεν μπορεί να το σβήσει ως την ώρα του θανάτου.
Το Αιγαίο σε φωνάζει και πάντα σε καλεί.»
Η. Βενέζης

Έκλεισα το Αιγαίο στη ψυχή μου αλλά έρχομαι από..
Ζάκυνθε συ μου έδωκας Την πνοήν και του Απόλλωνος Τα χρυσά δώρα! ...

Και να χαμογελάς εσύ..
Τα βρήκα τα τσαμπιά σου και τα φύλαξα σε μέρος "δροσερό" να κρατήσουν όλο το Χειμώνα..

Γλυκιά μου ύπαρξη!
Χάρηκα που μίλησες με την αδερφή σου, απελευθερώνει τη ψυχή η καλή κουβέντα..

Ηλιόλουστη να περπατάς
γιατί σου πάει!

Η παρέα μας πάντα θα σε κερνάει γλυκόπιοτο κρασί!

Φιλιά και αγκαλίτσες!
Καλή σου μέρα!

mareld είπε...

Κυκλαμινάκι μου!

Να έχεις δίπλα σου φρέσκα φρούτα, αφού δεν προλαβαίνεις..
Είναι απαραίτητα.. ας πίνεις και χυμούς..αλλά δεν είναι ακριβώς το ίδιο και το ξέρεις..

Στο διήγημα «Κατάφορτα τα αέρινα κύματα» η Έλλη Αλεξίου αφηγούμενη τη σχέση της γριάς με την αιχμάλωτη πέρδικα γράφει:

Μια μέρα της πέταξε δοκιμαστικά μια ρώγα σταφύλι.
Ενθουσιάστηκε η πέρδικα.
Την τραβολογούσε σ ’όλο το χώρο. Την τσίμπαγε, την άνοιξε, έφαγε τα κουκούτσια, τη γλέντησε καλά καλά την αναπάντεχη ευωχία.
Από τότε κι έπειτα το ’χε εξασφαλισμένο το σταφύλι της
καθημερινά…

Η εικόνα μου έφερε στο μυαλό το τραπέζι το παλιό της γιαγιάς μου γεμάτο φρούτα..κυρίως σύκα και σταφύλια..

Ναι! είναι απόλαυση να έχεις στο τραπέζι σου, φρέσκα λαχταριστά σταφύλια!

Φιλιά ψυχή μου!
Καλή σου μέρα!

mareld είπε...

Ηλιανθάκι μου!

Με τις λέξεις και μόνο "Αρχαίας Ελίκης"...μεθάς..

Και εγώ μέθυσα και μεθυσμένη από το μούστο, το ουράνιο τόξο, τα σταφύλια, τα τραγούδια και το μεθυστικό άρωμα του λόγου σας πορεύομαι..εδώ στο υγρό δάσος, από τα δάκρυα της βροχής και τα δικά μου..

Σκόνταψα στο "ζωντόβολο" αλλά δεν έπεσα και χαμογέλασα γιατί ξέρω το ζακυνθινάκι ο Διονύσης πως το είπε..

Τόσα θυμήθηκες..ακόμη και λόγια γλυκά του αγαπημένου σου Πατέρα..

Τόσα γεύτηκες με τις αισθήσεις σου που είναι ανοιχτές στον Ήλιο..

Είσαι βαθιά Ελληνική μορφή με βάθος και μυστήριο..πατάς γερά στη γη και συχνάζεις στις "κορυφές".

Πικράθηκα που έφυγες δυστυχισμένη..

Στα δημοτικά τραγούδια της ξενιτιάς αναφέρεται συχνά το σταφύλι και το κρασί. Ο πρωταγωνιστής, άρρωστος στην ξενιτιά, εύχεται:

Να είχα νερ’απ’τον τόπο μου και μήλ’απ’τη μηλιά μου,
σταφύλι ροδοστάφυλο απ’την κληματαρία μου

Και η κοπέλα, ξεπροβοδίζοντας τον αγαπημένο της που θα επιστρέψει στην πατρίδα του, τον περιποιείται και τον παρακαλεί:

Κι η κόρη, όπου τον αγαπάει ,κρατεί κερί και φέγγει
Με το’να χέρι το κερί ,με τα’ άλλο το ποτήρι.
Κι όσα ποτήρια τον κερνάει ,τόσες βολές του λέγει:

Πάρε μ’ ,αφέντη πάρε με, πάρε κι εμέ κοντά σου,
να μαγειρεύω να δειπνάς ,να στρώνω να κοιμάσαι,
να γένω γης να με πατάς, γιοφύρι να διαβαίνεις,
να γένω κι ασημόκουπα να πίνεις το κρασί σου
εσύ να πίνεις το κρασί και εγώ να λάμπω μέσα…

Πάντα να λάμπεις αγαπημένο Ηλιανθάκι και να μας ρίχνεις το Φως σου..

Φιλιά πολλά!

Καλημέρα σου μέρα!

Nefelli είπε...

Βάλε και για εμένα ένα ποτήρι κόκκινέλι, να πιούμε στην υγειά σου...
Στη υγειά και στη λεβεντιά σου, γλυκοχάραμα μου λατρεμένο.

Υπέροχη ανάρτηση ψυχή μου!!!
και πόσα μάθαμε εδώ, για το αγαπημένο μας σταφύλι ...
Σήμερα ομολογώ ότι τα'τσουξα λιγάκι παραπάνω.
Καλή παρέα, σε συνδυασμό με καλό φαγητό και καλό κρασί.
Πόσο σου ταίριαζε τούτη η Κυριακή!!

Φιλί γλυκό, ολίγον μεθυσμένο - χικ-

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Καλη μου αστοριανή και mareld,
Το "ζωντόβολο" αποτελεί τίτλο τιμής ύψιστο - σίγουρα ήσουν η αδυναμία του μπαμπά σου, αστοριανή...
Και, για άλλη μια φορά, ας θυμίσω και τον Πεσσόα, που μιλούσε για Αγία Ανησυχία..
Καλησπέρα -πέρα για πέρα, και κυρίως για σας που είστε πέρα...:-)

mareld είπε...

Αστεράκι μου!

Η νοσταλγία με λυώνει και το ξέρεις..δεν είναι μόνο η ξενιτειά είναι και τόσα άλλα..

Το βράδυ που έφευγα μου τραγουδούσαν το παρακάτω και στο αφιερώνω..με αγάπη..

Μέθυσε απόψε το κορίτσι μου
και το χειλάκι του που καίει
κομμένα λόγια γιασεμάκια μου
παραπονιάρικα μου λέει

μέθυσε απόψε το κορίτσι μου
και γλυκογέρνει μου στον ώμο
βασιλεμένα τα ματάκια του
σαν λυχναράκια μες στο δρόμο

μέθυσε απόψε το κορίτσι μου
κι έχει νυχτώσει και μου τρέμει
μα είναι ορθάνοιχτη η καρδούλα μου
να βρει απάγκιο κι απανέμι
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος

απάγκιο κι απανέμι..

Φιλιά καρδούλα μου!
Καλή σου βδομάδα!

mareld είπε...

Βρε..Ζακυνθινάκι μου..
για να σε πειράξω είπα σκόνταψα..

λίγο το μεθύσι..λίγο το γέλιο..
σκόνταψα..

Πρωτοτυπείς και εκτός από το δικό μας ζακυνθινό χιούμορ
έχεις και το αποκλειστικά δικό σου που είναι Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο!!!!

Φιλιά!
Καλό σου βράδυ!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Τόσο γλυκά που μας μεθούν όλα...
λόγια,εικόνες,αγκαλιές...
Μια μεγάλη οικογένεια νιώθω ότι είμαστε...Μεγάλη φίλη κι αδερφή...εσύ, αγαπημένη μου, ξεχωριστή κόρη της θάλασσας και της φωτιάς mareld...

Πόσο όμορφα μας έδεσες σε τούτο το αλωνάκι...
Εσείς είσαστε στον Ήλιο
και εγώ στη Βροχή
αλλά μαζί φτιάχνουμε το
Ουράνιο Τόξο!!!

Μια ιδέα γεννήθηκε αυτές τις μέρες και πρέπει να την μοιραστώ μαζί σου αφού σε αγγίζει άμεσα.

Εκτός από τα βιολογικά μου παιδιά έχω άλλες έντεκα ψυχούλες που περνάμε ώρες καθημερινά προσπαθώντας να κατακτήσουμε τον μαγικό κόσμο της γνώσης μαζί με όλα τ'άλλα που μας αφορούν...
εμένα μια παθιασμένη δασκάλα
και εκείνα....
έντεκα ζευγάρια μάτια διψασμένα για της ζωής το παιχνίδι...
Εχω λοιπόν μια πρόσκληση πρόταση για σένα...
Να μπεις και να φανερωθείς στην τάξη μου,να μας παρασύρεις όλους με τον δικό σου τρόπο στο ταξίδι,στη γνώση,στην ευχαρίστηση,στο τραγούδι,στο παιχνίδι,στη μέθη...
Πιο συγκεκριμένα σου ζητώ την άδεια να χρησιμοποιήσω το υλικό σου ώστε να δουλέψουμε στο σχολειό,στο πρόγραμμα της Ευέλικτης Ζώνης,σε συνεργασία με τον συνάδελφο της άλλης Εκτης,το θέμα Σταφύλι(διαθεματικά)

Θα είναι χαρά μας και πολλά τα ωφέλη...

Σε φιλώ καρδούλα μου
Να'χεις τη μέρα σου γελαστή
(μου αρέσει πολύ η ευχή σου έτσι όπως τη δίνεις...
να περπατάς ηλιόλουστη
σου πάει...)

mareld είπε...

Αγαπημένη μου!

Όλα ανήκουν σε όλους..!!
Με έκανες και δάκρυσα..

Να τους διαβάσεις αν θες το "Κοριτσάκι μου" από το λατρεμένο μου Ρίτσο..με αλλαγη αντί κοριτσάκι μου, παιδάκι μου..ή αστεράκι μου ή όπως σου βγει.

Κοριτσάκι μου

Κοριτσάκι μου,
μὲς στὸ βουβὸ πηγάδι τοῦ φεγγαριοῦ
σοῦ ῾πέσε ἀπόψε τὸ πρῶτο δαχτυλίδι σου.

Δὲν πειράζει.

Ἀργότερα θὰ φτιάξεις ἄλλο
νὰ παντρευτεῖς τὸν κόσμο μὲς στὸν ἥλιο.

Γιατὶ δὲν εἶναι κοριτσάκι
νὰ μάθεις μόνο ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,
ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει,
εἶναι νὰ γίνεις
ὅ,τι ζητάει
ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου.

Ἄλλη χαρὰ
δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη
ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις
Νὰ τὸ θυμᾶσαι κοριτσάκι.


Κοριτσάκι μου,
θέλω νὰ σοῦ φέρω
τὰ φαναράκια τῶν κρίνων
νὰ σοῦ φέγγουν τὸν ὕπνο σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω ἕνα περιβολάκι
ζωγραφισμένο μὲ λουλουδόσκονη
πάνω στὸ φτερὸ μιᾶς πεταλούδας
νὰ σεργιανάει τὸ γαλανὸ ὄνειρό σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω
ἕνα σταυρουλάκι αὐγινὸ φῶς
δυὸ ἀχτίνες σταυρωτὲς ἀπὸ τοὺς στίχους μου
νὰ σοῦ ξορκίζουν τὸ κακὸ
νὰ σοῦ φωτᾶνε μὴ σκοντάψεις.

Φιλιά γλυκά σε όλους σας!
Καλημέρα!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Καρδούλα μου μεταξένια,
και βέβαια θα το διαβάσω,
θα τους πω ότι μας το έστειλες από τόσο μακριά,είναι και δικό μου αγαπημένο,το έχω διαβάσει σε άλλη τάξη άλλη χρονιά.
Σήμερα μιλήσαμε για το θέμα που θα ασχοληθούμε,τους μίλησα ήδη για σένα.Εδειξαν ενδιαφέρον και μεγάλη προθυμία.Την άλλη βδομάδα θα μπούμε για μια πρώτη βόλτα στο γλυκοχαράζει.

Να είσαι καλά για τα δώρα σου.Νιώθω τυχερή...
Χρωστάω στον αγαπημένο μου Επίκουρο κέρασμα!!!

Αμέτρητα φιλιά για όνειρα γλυκά...

Αστοριανή είπε...

Μαρέλντ, πολυ-αγαπημένη!
Μια εσύ, μια ο Διονύσης, μια η Ιππολύτη...
με δέσατε στη ζώνη της τελευταίας, θυμήθηκα και τα δικά μου ελάχιστα χρόνια διδασκαλίας τότε Αίγιο κι Αθήνα,κι εθελοντικά, καλεσμένη σε Δημόσια Σχολεία, εδώ... (εκτός από τα Ελληνικά (ανήκουν στις εκκλησίες, πάντα είχαν "επιβαρυμένο πρόγραμμα"
για όλους τους Λογοτέχνες!!!)
Να είστε πάντα καλά, φίλοι μου,
Υιώτα, Νέα Υόρκη

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Μια καλημέρα ηλιοχτυπημένη απ
τη μικρή μας βασανισμένη Βέροια σε όλους τους φίλους της αγαπημένης μoυ mareld...
Καλή μου Αστοριανή(απ'ττην Αστόρια να υποθέσω;)η εκπαίδευση είναι μια απ'τις πληγές που ζούμε στην πολυαγαπημένη Ελλάδα μας.
Αλλά ευτυχώς μια σχετική ελευθερία επιλογών ,κυρίως τα τελευταία χρόνια, έχουν οι εκπαιδευτικοί.Ειδικά η λογοτεχνία που έρχονται σε επαφή τα παιδιά ,ακόμα και μέσα από τις επιλογες-προτάσεις της δημόσιας εκπαίδευσης,καλύπτει πιστεύω τους κυριότερους εκπροσώπους της κάθε γενιάς και των βασικών λογοτεχνικών ρευμάτων.
Τώρα, για ν'αλλάξουν τα πράγματα σε παγιωμένες κοινωνικές ομάδες-ιδεολογίες-θρησκείες θέλει πολύ δουλειά,υπομονή,πίστη,έμπνευση και ''διπλωματία''μπορώ να πω.
Ετοιμάζομαι για απόσπαση στη Γερμανία ,μάλλον,τη νέα σχολική χρονιά,και επειδή θέλω να δώσω τα καλύτερα στα ελληνόπουλα της ξενητιάς(ήμουν κι εγώ κάποτε εκεί)
σίγουρα θα χρειαστώ όλα τα παραπάνω εφόδια και όχι μόνο...

Σας φιλω όλους
Καλοτάξιδη η μέρα μας.
Για μένα είναι πολύ ξεχωριστή αφού σε λίγες ώρες,για πρώτη φορά, θα δώσω αιμοπετάλια για όποιον έχει ανάγκη.Ο καλός μου Επίκουρος ήταν αυτός που μ'έβγαλε από την αδράνεια και τους φόβους χρόνων...

mareld είπε...

Ιππολύτη μου!

Για Σένα και τον Επίκουρο τον αγαπημένο μας φίλο!
Για το Φως που φέρνουν τα φτερά σας και μου γλυκαίνουν τις άγριες νύχτες του χειμώνα..!
Για τη γεναιοδωρία Σας!
Για την αγάπη που Σας έχω..!

Χρόνια χρόνια χαμένα
και σκορπισμένα σε διαδρομές
λόγια φυλακισμένα άχρωμες σχέσεις
και βαρετές
Κι έτσι άσκοπα περνούσε ο καιρός
και κρυφά αναρωτιόμουν συνεχώς

Φως πού υπάρχει λίγο φως
ένας άνθρωπος απλός
για ν΄ανοίξω κι εγώ την καρδιά μου
Φως πού υπάρχει λίγο φως
λίγα μέτρα ουρανός
να χωρέσουνε τα όνειρά μου

Αναπάντεχα νιώθω πως η αγάπη
θα΄ρθει να με βρεί

Γύρω φίλοι ζευγάρια
σπίτια καινούρια και αγκαλιές
νύχτες μελαγχολίας που με πονούσαν
σαν μελανιές
Κι έτσι άσκοπα περνούσε ο καιρός
και κρυφά αναρωτιόμουν συνεχώς

Φως πού υπάρχει λίγο φως
ένας άνθρωπος απλός
για ν΄ανοίξω κι εγώ την καρδιά μου
Φως πού υπάρχει λίγο φως
λίγα μέτρα ουρανός
να χωρέσουνε τα όνειρά μου

Αναπάντεχα νιώθω πως η αγάπη
θα΄ρθει να με βρεί

Και γιατί διάβασα ότι θα δώσεις αίμα..

Μια αγκαλίτσα για Σας
και πολλά γλυκά φιλιά!
Σας αγαπώ!
Mareld

mareld είπε...

Ηλιανθάκι μου!

Για το Φως που σκορπάς στο ταξίδι του Νου και της Ψυχής!

Φως

'Αυτοί που ξέρουν
ζωντανά τα όνειρά τους
ν' αγγίζουν
Αυτοί που ξέρουν
μες στο Τίποτα ν' αντέχουν
να ελπίζουν
Όσοι ακόμα προσπαθούν
απ' το σκοτάδι φως να δουν
να βγαίνει
Ανήκουν τώρα στη γενιά
με το σημάδι στη καρδιά
που επιμένει.

Αυτοί που φέρνουν
σ' έναν κόσμο γερασμένο
τη μέρα
Αυτοί που φέρνουν
την εικόνα από ένα βήμα
πιο πέρα
Όσοι ακόμα προσπαθούν
απ' το σκοτάδι φως να δουν
να βγαίνει
Μετράνε τώρα στη γενιά
με το σημάδι στη καρδιά
που επιμένει'

Φιλιά πολλά!
Χαρούμενη να μου είσαι!

mareld είπε...

Αμαζόνα μου γλυκιά!

Για το αίμα που έδωσες!
Για όσους το χρειάζονται..!
Για το φίλο μας τον Επίκουρο!


'Όπου πας όλα γίνονται μαγικά
η καρδιά σου χτυπά δυνατά
Σ'αγκαλιάζει ο ήλιος και τραγουδά
και τα πόδια σου βγάζουν φτερά
και χορεύεις χορεύεις στα σύννεφα
και τ'αστέρια κρατούν το ρυθμό
και βουτάς στης αγάπης τα κύματα
κι η ψυχή σου γεμίζει με φως , είσαι φως

Μες τα μάτια σου ανοίγει ένας ουρανός
στροβιλίζεσαι γύρω απ' τη γη
Όπου ρίξεις το βλέμμα σου δίνεις φως
της ελπίδας μου είσαι η πηγή
και χορεύω χορεύω στα σύννεφα
και τ'αστέρια κρατούν το ρυθμό
και βουτάω στης αγάπης τα κύματα
κι η ψυχή μου γεμίζει με φως , είμαι φως

γύρω σου λάμπει παντού
δος μου νερό τ'ουρανού να πιω
τώρα μαζί σου κι εγώ
ξέρω ν'αγαπώ

και χορεύουμε πάνω απ'τα σύννεφα
και τ'αστέρια κρατούν το ρυθμό
μια γλυκιά μουσική μας παίρνει μαζί
τον κόσμο γεμίζει με φως κι όλα φως"

Γλυκά φιλιά!
Καλά να πήγανε όλα!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

δεν πονάω πια...αφού ξεπέρασα τον εαυτό μου,τον δικό μου μικρόκοσμο...και έδωσα κάτι που ,όπως λέει συγκλονιστικά ο γλυκός μου Επίκουρος,εμένα μου δώθηκε απλόχερα και το χρωστάω σ'αυτούς που το χρειάζονται περισσότερο...
...να μη σας μαυρίσω την ψυχή...είναι κάτι παιδάκια με λευχαιμία...παλεύουν να κρατηθούν...γράφω και δακρύζω τώρα...γιατί να έίμαστε τόσο αδιάφοροι οι άνθρωποι στον πόνο...γιατί να είμαστε τόσο βολεμένοι...
δακρύζω για τον χαμένο χρόνο...για τις ψυχές που έφυγαν...
δακρύζω καρδιά μου για τον χείμαρρο της αγάπης σου που κατέκλυσε την πόρτα μου...το καλύτερο δώρο για την μικρή μου προσφορά...240.οοο αιμοπετάλια...σε 24 ώρες θα τ'έχω πίσω απλά με το θαύμα της Φύσης...
κάποια στιγμή που ένιωσα δυσφορία,μούδιασμα στο πρόσωπο...είπα αν ήταν τα παιδιά σου θα σταματούσες; OXI!!!

ΠAIΔIA ΣOY EINAI KAI AYTA

Αγαπημένη μου τα λόγια λειψά να εκφράσω την πληρότητα...
τα λόγια φτωχά να πω ευχαριστώ σε σένα που υπάρχεις στη ζωή μου...
τα λόγια μισά
να φωνάξω δυνατά

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ!!!!!

(τα μικρά δικά μου θα τα πιάσουμε άλλη φορά,σήμερα είναι μέρα χαράς)

σας φιλώ όλους γλυκά
η νύχτα είναι γλυκιά και είναι μπροστά!!!!

mareld είπε...

Αμαζόνα μας!

Είσαι παιδί του Ήλιου!

Έχω δουλέψει με λευκαιμία..
είμαι τόσο συγκινημένη..
ας μάθεις ότι είμαι ερευνήτρια στην ιατρική, βιοχημικός, ανοσοβιολόγος και πολλά άλλα..
με τον Επίκουρο μέχρι σε ένα σταυροδρόμι έχουμε την ίδια πορεία-δεν το ξέρει βέβαια- γι΄αυτό τον καταλαβαίνω..αλλά κυρίως τον αγαπάω..
Χάρηκα τώρα που είσαι καλά..και νιώθεις όμορφα.

Να έχεις ένα ευχάριστο βράδυ!
Φιλάκια και στα αγγελούδια σου!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Να λοιπόν πού ήρθε η ώρα να δώσω το παρών στην πιό φιλόξενη γωνιά του διαδικτύου.
Mareld γλυκιά μου ψυχή που λειαίνεις τις γωνίες των ψυχών μας.
Διαβάζωντας τα σχόλια , βλέπω πως είμαι παρών παρά την απουσία μου.
Έτσι εξηγείτε η δύναμη που κουβαλώ για να ξεπεράσω τις δυσκολίες της ζωής μου. Η σκέψη σας σύντροφός μου.
Ένα ευχαριστώ είναι φτωχό.
Η αγάπη μου ελπίζω να φτάνει...

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Η αγάπη πάντα φτάνει...
Ακόμα κι αν δεν φτάσει στην ώρα της...
Αλλά ποιος ορίζει
ποια είναι η ώρα της...

Η αγάπη,
όποτε φτάνει,
φτάνει σαρώνοντας
και πάντα αρκεί...

Η αγάπη μονάχα αντέχει
ασήκωτο βάρος
ολοκληρωτικών εκφράσεων,
όπως πάντα και ποτέ,
να σηκώσει...

Πάντα θα χρειάζομαι κι άλλη αγάπη.
Πάντα θα μπορώ να αγαπήσω κι άλλο.
Ποτέ δε θα μπορέσω
χωρίς αυτήν...


Αγάπης καληνύχτα
απαλά να μας γείρει τα βλέφαρα...

Saime είπε...

Ίσως η καλύτερη ανάρτηση που έχω δει ποτέ... όποιο στοιχείο της και να κοιτάξεις, από το φωτογραφικό υλικό μέχρι τις επιστημονικές γνώσεις και τη μουσική... ένα πραγματικό ποίημα.. κάτι το πραγματικά εξαιρετικό και πολύ δυσεύρετο..
Πολλά φιλιά!

Saime είπε...

Ίσως η καλύτερη ανάρτηση που έχω δει ποτέ... όποιο στοιχείο της και να κοιτάξεις, από το φωτογραφικό υλικό μέχρι τις επιστημονικές γνώσεις και τη μουσική... ένα πραγματικό ποίημα.. κάτι το πραγματικά εξαιρετικό και πολύ δυσεύρετο..
Πολλά φιλιά!

Αστοριανή είπε...

Μαρέλντ μου,
ευτυχισμένη που μου αφιέρωσες το πανέμορφο ποίημα σου και που ταυτόχρονα μοιράστηκαν την ευαισθησία σου και οι πιστοί
της σελίδας σου.
Το ίδιο συναίσθημα μας πρόσφερε και η "ιππολύτη",
κι ακόμη, με τη προσφορά της , θα σας πω ότι με συντάραξε. Στις 13 τ' Αυγούστου, κατάφεραν τελικά, οι γιατροί να εγχειρήσουν τον άνδρα μου (βαλβίδα αορτής, άδοξο μπον-μέρροου,κ.λ.π., αφού τα αιμοπετάλια του είχαν φτάσει στις 78.000, δίχως λόγο! και ήταν στο χείλος να τον πάρω πάλι στο σπίτι...)
Είσαι ηρωϊδα, γλυκειά μου, και πολύ θα επιθυμούσα να ρίξεις και μια ματιά στην "Astoriani.blogspot.com (http://)
Είνει πολύ σημαντικό να μπορείς να "δίνεις".
Προνόμιο που δεν το έχουν όλοι!
Να λοιπόν, που έγινες κι αστραπή, πέρασες από τη γειτονιά

της Μαρέλντ

και φώτησες μια πτυχή της, επιστημονική κι αξιόλογη, που σε λίγους ήταν γνωστή.
(Συμπτωματικά, το γνώριζα από τον αγαπημένο μας Στράτο...)
Μια επικοινωνία με οξυδερκή μυαλά, είναι σαν να κερδίζεις "το λαχείο" που έλεγε κι ο πατέρας μου...

κι αυτό, δικό σας:

Από ένα φύλλο, ξεστρατισμένο,
πως να φανταστώ ολόκληρο το δέντρο!
Σ' ένα δάσος άδειο, πως ν'απολαύσω την αρμονία της σιωπής
που το εγκατέλειψε;
Ένα κοπάδι αποδημητικά πουλιά υπερίπταται μα δεν μου απαντάει πως να μετράω τις αποστάσεις...
Στο μακρυνό κελάρισμα του ρυακιού
πασχίζω ν' αναδύσω ξεθωριασμένες εικόνες, όμως, τον ήχο του φιλιού
πως ν' αναστήσω μαζί μ' αγάπης ανατριχίλες;
Μείνε, Φθινόπωρο της καρδιάς.
Θα πατήσω στα ξεραμένα φύλλα σου
και με το συριστικό τους μήνυμα
θα μπολιάσω τους χυμούς της Άνοιξης
για να μπορώ να κοιτώ τον ουρανό με μάτια γαλάζια...

Από Νέα Υόρκη, μ' ένα τεμπέλικο φεγγάρι που σήμερα παρακολουθούσε τον ήλιο
και την αγάπη μου,
Υιώτα

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

αστοριανή καλή μου,
τι υπέροχο να ξεκινώ έτσι τη μέρα μου...με τα καρδιακά σου λόγια μα και το ποίημα του πατέρα...κατάθεση ψυχής και των δυο σας...
κοίτα πως συρρικνώνονται οι αποστάσεις...
κοίτα πως συρρικνώνεται
ο ανθρώπινος πόνος
όταν τον άνθρωπο μέσα μας
συναντάμε...

θα έρθω στην πόρτα σου,
τιμή και χαρά μου η πρόσκληση

πολλά φιλιά...
οι φίλοι της αγαπημένης μου mareld
είναι και δικοί μου...

mareld είπε...

Αγαπημένε μου, γλυκέ μου Επίκουρε!

Μα τόξερες για τη λαχτάρα μας, να μη σε αγγίζει φθινοπωρινό φύλλο..

Χθες τη νύχτα..

"Πόσο καταδεχτικιά είν’ η βραδιά απόψε…
Σαν παραμύθι ξεχασμένο
Που ξαναγυρνάει…
Γέρνει στο μάγουλό μου
Με φιλάει
Και κάτι όμορφο μου ψιθυρίζει"…


Προσκυνώ την αγνότητα της τρυφερής ψυχής σου!!!

Πολλά γλυκά φιλιά και καλή σου μέρα!

mareld είπε...

Αγαπημένη μας Αμαζόνα!

Σε λίγα χρόνια θα λέμε για το ταξίδι μας..εμείς όλοι οι φίλοι..

"Θυμάμαι εκείνο το ταξίδι των ρόδων
το ταξίδι των ανοίξεων
και των αχόρταγων ονείρων...
Το ταξίδι που σαν μάγισσα μας ξελόγιασε
κι έσπειρε στην καρδιά μας ,
άνθη κερασιάς και υάκινθους
το ταξίδι που χάραξε
σχήματα ωκεάνια
στα διψασμένα μάτια μας.
Το ταξίδι σε θάλασσες χρυσές
και πορφυρά ακρωτήρια,
σε τροπικά μεσάνυχτα
κι εξωτικά λιμάνια
το ταξίδι...
το ταξίδι των ρόδων και των ανοίξεων"..

Μεθυσμένοι από το γλυκόπιοτο κρασί της ζωής!

Φιλιά αμέτρητα και καλή σας μέρα!

mareld είπε...

Μονάκριβή μου και δυσεύρετη Saime!!!!

Σου αφιερώνω ένα αγαπημένο μου ποίημα και η ζωή σου από εδώ και μπρος ποίημα θα είναι γιατί το αξίζεις και σου πάει..στο αέρινο περπάτημά σου..στα ηλιόλουστα μαλλιά σου που τονίζουν την ομορφιά σου γενικά αλλά και το φως που καίει στα γλυκά σου μάτια..

Στο Γκουανταλκιβίρ

Γκουανταλκιβίρ,
Ποτάμι με τα ήσυχα
Χρυσοπράσινα νερά σου.
Στις όχθες σου ήρθα πάλι
να κλείσω τα μάτια μου,
να νοσταλγήσω,
να ονειρευτώ.
Να ξαναδώ τις μαγικές εικόνες
Με τις πεντάμορφες κόρες
Να σου τραγουδούν,
Τα ασύγκριτα παλικάρια
Να μεθούν και να χορεύουν.
Γκουανταλκιβίρ,
Με τα πολύχρωμα πετράδια
των νερών σου
να λαμπυρίζουν στον ήλιο
σα μάτια κοριτσιών
που τα τρέλανε ο έρωτας.
Γκουανταλκιβίρ, Γκουανταλκιβίρ,
Γίνομαι πεταλούδα,
Γίνομαι παπαρούνα,
και γέρνω στον αέρα
στις ασημένιες όχθες σου
να σε φιλήσω και να χαθώ
χιλιοτραγουδισμένε Γκουανταλκιβίρ.
Γίνομαι ροδοπέταλο
να με πάρεις στα νερά σου
να με πας, να με πας
όπου θες εσύ,
στο τέλος του κόσμου
και στην αρχή του ξανά,
ονειρεμένε μου Γκουανταλκιβίρ.
Έρωτα της ψυχής μου,
ατέλειωτο πάθος,
Γκουανταλκιβίρ, Γκουανταλκιβίρ.

ατέλειωτο πάθος..σιγοκαίει στο είναι μου και το ξέρεις..και ποτέ δεν θέλω να απαλλαχθώ όπως μου υπενθυμίζεις κατά καιρούς..


Πάντα στις γιορτές Σας θέλω να είμαι παρούσα να Σας τιμάω..όπως εγώ ξέρω..και η μαμά να μην ξεχνάει να μου βάζει τα τραγούδια που με κάνουν κομμάτια μπροστά στα μάτια του σογιού σου..ο μπαμπάς να ανοίγει και άλλο μπουκάλι..και ο μπάλος να συνεχίζεται σε ανάσα Αιγαιοπελαγίτικη μέσα στη καρδιά του Ιονίου.

Αυτά μου θύμησες με τα λόγια σου γι΄ αυτή τη μεθυστική ανάρτηση..

Σε αγαπάω και μου λείπεις!
Η ζωή παντα να απαντάει στο φωτεινό σου χαμόγελο!

mareld είπε...

Ηλιανθάκι μου!

Φυτεύω μια αγκαλιά ηλιόσπορους στο κήπο μου..να περιμένουν την Άνοιξη..

Φιλιά!
θα επανέλθω..

Αστοριανή είπε...

Μαρέλντ μου,
...για την άνοιξη, βάλε τα όλα σε μια γλάστρα, και θα τα ξεχωρήσεις από τα φυλλαράκια τους.

...αλλά κι εκείνο το "φωτήζεις!!!"
πώς μου ξέφυγε?
άντε,ας πούμε δύο "ι' (ένα ι και ένα Υιώτα) βγάλανε καινούρια γραμματική!


"ιππολύτη", φίλη φίλτατη, περιμένω.
Γεια σε όλους,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

ΥΓ:
...άντε, πάλι!
κι εκείνο το..."ξεχωρήζω!!!"
Ας πούμε... ευκαιρία
να δείτε έναν ακόμη...ηλίανθο!
Σας φιλώ,
Γιώτα

Saime είπε...

Mareld μας!!
Απ’ ότι βλέπω τούτη η ανάρτηση έχει αποτελέσει τη φωλιά όλων των αγαπημένων προσώπων κι ένα ανεξάντητο φυτώριο συγκινήσεων που όλο νομίζουμε ότι ολοκληρώθηκαν και στη συνέχεια προκύπτουνε κι άλλες..!!
Βρε παιδί μου τι μας έχεις κάνει ανά την υφήλιο!! Καλά τα είπα εγώ ότι τέτοια ομορφιά δεν έχουν ξανα-αντικρύσει τα ιντερνετικά πλατώ!! :-)
Να είσαι πάντα καλά και πάντα ευτυχισμένη και πάντα αγαπημένη!
Πολλά φιλιά σε σένα και σε όλα τα άτομα που σ’ αγαπούν και γεμίζουν με ζεστασιά την ψυχή σου!

mareld είπε...

Ηλιανθάκι μου!

Θα τα βάλω σε μέρος δροσερό και θα περιμένουν την Άνοιξη, όπως κι εγώ..όχι για ν΄ανθίσω, αλλά να ξαναχαμογελάσω..στον Ήλιο εννοώ..

Γελάω που γυρίζεις να διορθώσεις..και φυσικά δημιουργείς ποίηση..

"Καθετί έχει την ομορφιά του, αλλά δεν τη βλέπει ο καθένας." ~ Κονφούκιος

Όμορφες οι λέξεις σου, όμορφη η καρδιά σου!

Για το ταξίδι του Νου και της Καρδιάς να κάνεις μια βολτίτσα στο τζιβαέρι μου!

Φιλιά πολλά και καλά να μου είσαι!

mareld είπε...

Βρε γλυκούλι μου και σε σκεφτόμουνα σήμερα έντονα..!!!

Αχ! έλεγα που είναι η Κατρίν μου να περάσει να πάρει φρέσκα παξιμαδάκια με σταφιδούλες που της αρέσουν και να τα πούμε λιγάκι..
λιγάκι..δηλ..λίγες ώρες..έτσι όπως κάνουν άνθρωποι που ταιριάζουν στις απόψεις, στα πιστεύω, την αισθητική γενικά..και να φύγει το παιδί με χαρά να περάσει τη βδομάδα του..

Μα..έτσι θα γίνει..λίγο υπομονή..

Αγγελούδι μου!
Να έχεις μια υπέροχη βδομάδα!
Γλυκά φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Μένω και μόνο στις φωτογραφίες κι έχω μεθύσει ήδη...Να 'σαι καλά Mareld!

mareld είπε...

Καλώς το Παναγιώτη μου!

Σου είχαμε φυλάξει..από το κρασί μας, εεε;
Δεν έχεις παράπονο;
Καλή σου μέρα!