“Αν δεν είχα καμία αίσθηση του χιούμορ, θα είχα από καιρό αυτοκτονήσει.”Γκάντι

Γκάντι: 10 θεμελιώδης αρχές για να αλλάξουμε τον κόσμο...

“Δεν πρέπει να χάνεις την πίστη σου στην ανθρωπότητα. Η ανθρωπότητα είναι ωκεανός. Αν στον ωκεανό υπάρχουν μερικές βρώμικες σταγόνες, δεν σημαίνει ότι είναι βρώμικος.”

“Η διαφορά ανάμεσα στο τι κάνουμε και τι είμαστε ικανοί να κάνουμε, θα έφθανε για να λύσει τα περισσότερα προβλήματα του κόσμου.”

“Αν δεν είχα καμία αίσθηση του χιούμορ, θα είχα από καιρό αυτοκτονήσει.”

Ο Μαχάτμα Γκάντι δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Όλοι γνωρίζουν τον άνθρωπο που οδήγησε τον λαό της Ινδίας στην απελευθέρωση από την Βρετανική κατοχή το 1947.

Πολλές από τις ρήσεις του ενέπνευσαν και συνεχίζουν να εμπνέουν πολύ κόσμο, πάντα με γνώμονα την αγάπη και τον σεβασμό στην ανθρώπινη φύση. Ακολουθώντας τη σοφία του μπορούμε και εμείς να αλλάξουμε τον κόσμο μας.

Ένας Δεκάλογος πνευματικής και κοινωνικής προόδου:

1. Άλλαξε τον εαυτό σου .

“Πρέπει να είσαι η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο.”

“Ως ανθρώπινα όντα, η μεγαλοσύνη μας κείτεται όχι τόσο πολύ στην ικανότητά μας να αναμορφώσουμε τον κόσμο – αυτός είναι ένας μύθος της ατομικής εποχής - όσο στο να αναμορφώνουμε τους εαυτούς.»

2. Εσύ έχεις τον έλεγχο.

“Κανείς δεν με βλάπτει χωρίς την άδειά μου.”

“Το τι νιώθεις και πως αντιδράς σε κάτι, εξαρτάται πάντα από σένα. Μπορείς να επιλέξεις τις σκέψεις, τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά σου σχεδόν στα πάντα. Κανείς εκτός από σένα δεν μπορεί να ελέγξει πως εσύ νιώθεις.”

3. Συγχώρησε.

“ Ο αδύναμος δεν μπορεί να συγχωρήσει . Η συγχώρεση είναι ιδιότητα των δυνατών.”

“Ο οφθαλμός αντί οφθαλμού, καταλήγει να κάνει όλο τον κόσμο τυφλό.”

“Το να πολεμάς το κακό με κακό δεν βοηθά κανέναν. Αν δεν συγχωρείς, τότε αφήνεις το παρελθόν και κάποιον άλλον να ελέγχει πως νιώθεις. Συγχωρώντας, απελευθερώνεσαι από αυτά τα δεσμά και τότε μπορείς να συγκεντρωθείς ολοκληρωτικά στον επόμενο στόχο σου.”

4. Χωρίς δράση δεν πας πουθενά.

“Ένα γραμμάριο πράξης αξίζει περισσότερο από τόνους διδασκαλίας.”

“Χωρίς δράση λίγα μπορούν να γίνουν. Το διάβασμα και η μελέτη μπορεί να δώσει κυρίως γνώση. Πρέπει να δραστηριοποιηθείς για να μεταφράσεις τη γνώση σε αποτελέσματα και κατανόηση.”

5. Πρόσεχε τη στιγμή .

“Δεν θέλω να προβλέπω το μέλλον. Με απασχολεί να νοιάζομαι για το παρόν. Ο Θεός δεν μου έχει δώσει έλεγχο των στιγμών που θα έρθουν.”

“Ο καλύτερος τρόπος να ξεπεράσεις την εσωτερική αντίσταση, που συχνά μας σταματάνε από τη δράση, είναι να μένεις στο παρόν όσο το δυνατόν περισσότερο και να έχεις αποδοχή.
Όταν είσαι στην παρούσα στιγμή, δεν ανησυχείς για την επόμενη την οποία δεν μπορείς να ελέγξεις ούτως ή άλλων. Έτσι, η αντίσταση για δράση από σένα –που προέρχεται από την προβολή αρνητικών μελλοντικών συνεπειών ή από αποτυχίες στο παρελθόν- χάνει τη δύναμή της, και γίνεται ευκολότερο και να δράσεις και να μένεις συγκεντρωμένος στη στιγμή ώστε να αποδίδεις καλύτερα.”

6. Ο καθένας είναι άνθρωπος .

“Υποστηρίζω ότι είμαι ένα απλό άτομο υποκείμενος στα λάθη όπως κάθε θνητό συνάνθρωπός μου. Ξέρω όμως, ότι έχω αρκετή ταπεινότητα να ομολογήσω τα λάθη μου και να παλινωδήσω.”

“Δεν είναι σοφό να είσαι σίγουρος τη σοφία κάποιου. Είναι υγιές να θυμάσαι ότι ο δυνατόν μπορεί να εξασθενίσει και ο σοφός να σφάλλει.”

7. Έχε επιμονή.

“Πρώτα σε αγνοούν, μετά γελάνε μαζί σου, ύστερα σε πολεμούν, έπειτα νικάς.”

“Να είσαι επίμονος. Με το χρόνο η αντίσταση γύρω σου θα φθίνει και θα μικρύνει.
Βρες τι αληθινά σου αρέσει να κάνεις. Τότε θα βρεις το εσωτερικό κίνητρο για να συνεχίζεις.“

8. Δες το καλό στους ανθρώπους και βοήθησέ τους.

“Κοιτάζω μόνο τις καλές ποιότητες των ανθρώπων. Μιας και δεν είμαι αλάνθαστος ο ίδιος, δεν τολμώ να εξετάζω τα σφάλματα των άλλων .”

“Υποθέτω ότι η αρχηγική ικανότητα είχε να κάνει κάποτε με τη μυική δύναμη, όμως σήμερα έχει να κάνει με την ικανότητα να τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους.”

“Υπάρχουν πάντα καλά στοιχεία στους ανθρώπους και υπάρχουν πράγματα που δεν είναι τόσο καλά. Όμως μπορείς να επιλέξεις σε τι να επικεντρωθείς . Αν θέλεις βελτίωση, τότε η επικέντρωση στα καλά των ανθρώπων είναι μία χρήσιμη επιλογή. Κάνει τη ζωή πιο εύκολη και οι σχέσεις γίνονται πιο ευχάριστες και θετικές.”
“Έτσι, γίνεται ευκολότερο να παρακινείς τον εαυτό σου να βοηθάς τους συνανθρώπους σου και να τους δίνει αξία, που κάνει όχι μόνο καλύτερη τη ζωή τους, αλλά σιγά-σιγά τείνεις να παίρνεις πίσω αυτό που δίνεις. Και τα άτομα που βοηθάς νιώθουν την τάση να βοηθούν άλλους ανθρώπους. Έτσι δημιουργείται μία ανοδική σπείρα θετικής αλλαγής μου μεγαλώνει και ισχυροποιείται.”

9. Να συνδέεσαι, να είσαι αυθεντικός να είσαι ο αληθινός εαυτός σου.

“Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, λες και κάνεις, είναι σε αρμονία.”

“Στους ανθρώπους φαίνεται να αρέσει ένα τρόπος με σύνδεση και αυθεντική. Και βρίσκεις μεγαλύτερη εσωτερική απόλαυση, όταν οι σκέψεις, οι λέξεις και οι πράξεις σου είναι ευθυγραμμισμένες. Νιώθεις δυνατός και καλά με τον εαυτό σου.”

10. Συνέχισε να μεγαλώνεις και να εξελίσσεσαι.

”Η συνεχής ανάπτυξη είναι ο νόμος της ζωής και ο άνθρωπος που πάντα προσπαθεί να διατηρεί τις απόψεις του ώστε να φαίνεται συνεπής, οδηγείται σε λάθος θέση.”

“Μπορείς σχεδόν πάντα να βελτιώνεις τις ικανότητές σου, τις συμπεριφορές σου ή να επαναξιολογείς τις αποτιμήσεις σου. Μπορείς να αποκτήσεις μεγαλύτερη κατανόηση του εαυτού σου και του κόσμου. Το να επιλέξεις να μεγαλώσεις και να εξελιχθείς είναι ένα πιο ευχάριστο και πιο χρήσιμο μονοπάτι για να ακολουθήσεις.”





Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι ήταν Ινδός πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης ακτιβιστής. Υπήρξε η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία και εμπνευστής της μεθόδου παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών.
Η διδασκαλία του επηρέασε το διεθνές κίνημα για την ειρήνη και μαζί με τον ασκητικό βίο του συνέτειναν στο να καταστεί παγκόσμιο σύμβολο και ορόσημο της φιλοσοφικής και κοινωνικοπολιτικής διανόησης του 20ού αιώνα. Έγινε ευρύτερα γνωστός με την προσωνυμία Μαχάτμα, που φέρεται να του απέδωσε στα 1915 ο Ινδός νομπελίστας ποιητής και φιλόσοφος Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ και στα σανσκριτικά σημαίνει Μεγάλη Ψυχή.

Για ακόµη µια φορά ο Σιµενόν, µέγας ανατόµος της ανθρώπινης ψυχής, καταπιάνεται µε το αγαπηµένο του θέµα, την ανάλυση του χαρακτήρα των ηρώων του ..

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

∆υο ξένοι στο ίδιο σπίτι

Ο πόνος της εγκατάλειψης αλλά και η ψυχολογία
µιας ολόκληρης πόλης µέσα
από τον βέλγο ανατόµο της ανθρώπινης ψυχής
Ζορζ Σιµενόν

Οκτώβριος, παραµονές του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου, στο Μουλέν, µια πόλη της γαλλικής επαρχίας. Μια νύχτα µε βροχή, ελάχιστα ερωτευµένα ζευγαράκια βρίσκονται στην αίθουσα του τοπικού κινηµατογράφου. Και ενώ στις τραπεζαρίες των ξενοδοχείων δειπνούν εµπορικοί αντιπρόσωποι και στους δρόµους κινούνται ελάχιστα αυτοκίνητα, ορισµένα µε προορισµό το Παρίσι, στη Νοµαρχία παρατίθεται δείπνο για 20 άτοµα, µε τους ίδιους προσκεκληµένους, την αφρόκρεµα της πόλης.

Την ίδια στιγµή, σε ένα διώροφο σπίτι µε δύο πτέρυγες και εσωτερική λιθόστρωτη αυλή που τη χωρίζει από τον δρόµο ένας ψηλός τοίχος, ο 48χρονος δικηγόρος Εκτόρ Λουρσά, γιος δικηγόρου, εγγονός ενός παλιού δηµάρχου, τρώει. Απέναντί του στο τραπέζι κάθεται η κόρη του η Νικόλ, µασώντας ήρεµα και αδιάφορα. ∆εν ανταλλάσσουν λόγια. Μόλις τελειώσουν το φαγητό τους κατευθύνονται ο καθένας στο υπνοδωµάτιό του. Αυτή την ηµέρα, όπως κάθε ηµέρα, ο Λουρσά, ο οποίος δεν αναλαµβάνει πια υποθέσεις, έχει πιει δύο µε τρία µπουκάλια κρασί Βουργουνδίας, έχει καπνίσει πολλά τσιγάρα και έχει διαβάσει βιβλία χωρίς να ολοκληρώσει την ανάγνωση. Γενικά βαριέται: ξύνεται, ξεφυσάει, βήχει και ρουφάει τη µύτη του.

Η ζωή του είναι µίζερη και άδεια. Εδώ και δεκαοκτώ χρόνια ο βίος του είναι µοναχικός, αισθάνεται προδοµένος και τιποτένιος. Και αυτό επειδή η γυναίκα του, Ζενεβιέβ, γόνος µιας από τις δέκα καλύτερες οικογένειες της πόλης, τον εγκατέλειψε. Ξαφνικά ακούει έναν πυροβολισµό. Οταν πηγαίνει στο δωµάτιο από το οποίο ακούστηκε ο κρότος βρίσκει έναν άγνωστο άνδρα νεκρό, ενώ άλλος άγνωστος φεύγει σαν κυνηγηµένος από το σπίτι. Ο Λουρσά, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, είναι ένας πονεµένος άνθρωπος. Πίνει για να ξεχάσει, φαίνεται µεθυσµένος µα δεν είναι. Η ανάµνηση της φυγής της γυναίκας του είναι οδυνηρή, τόσο που µε την κόρη του, την οποία µεγάλωσε µόνος του _ µαζί µε µια υπηρέτρια _, δεν τον συνδέει κανένα αίσθηµα αγάπης. Είναι δυο ξένοι στο ίδιο σπίτι. Ως πατέρας δεν νοιάζεται για το τι κάνει _ υποψιάζεται πως είναι παιδί ενός άλλου, του εραστή της γυναίκας του _, δεν ξέρει ποιοι είναι οι φίλοι της και οι εραστές της. Αδιαφορεί παντελώς για όλα και όλους. Ξέρει τα ένοχα µυστικά των συµπολιτών και των συγγενών του, τους οποίους περιφρονεί ή σιχαίνεται. Θεωρώντας ότι οι γνώσεις του, οι υψηλές ιδέες, οι φιλόσοφοι και οι ποιητές µπορούν να τον θρέψουν, έχει µείνει χωρίς φίλους. Ωστόσο δεν γνωρίζει τι συµβαίνει µέσα στο ίδιο του το σπίτι. Η δολοφονία του αγνώστου, όµως, για την οποία αρχίζουν σύντοµα ανακρίσεις, όπου προΐσταται ο εισαγγελέας Ροζισάρ, σύζυγος της εξαδέλφης του, ανατρέπει τη ρουτίνα του αλλά και την οµαλή ζωή της πόλης, αποκαλύπτοντας στα µάτια όλων τα µυστικά και τα ψέµατα που κυριαρχούν στην κοινωνία (ανάµεσα στους υπόπτους βρίσκεται και ο γιος της αδελφής του).

Στη δίκη που ακολουθεί ο Λουρσά αναλαµβάνει συνήγορος του βασικού υπόπτου για τη δολοφονία, του νεαρού Εµίλ Μανού, υπαλλήλου βιβλιοπωλείου, ο οποίος τυγχάνει ερωτικός σύντροφος της κόρης του. Η ακροαµατική διαδικασία ξυπνάει τον Λουρσά από τον τρόπο τινά λήθαργό του και τον ξανακάνει ενεργό πολίτη.

Μικροαστοί και υποκριτές

Για ακόµη µια φορά ο Σιµενόν, µέγας ανατόµος της ανθρώπινης ψυχής, καταπιάνεται µε το αγαπηµένο του θέµα, την ανάλυση του χαρακτήρα των ηρώων του (εδώ, του Εκτόρ Λουρσά), µιλώντας για τον πόνο που προκαλεί η εγκατάλειψη µα και για τις ενοχές που τους βασανίζουν. Παράλληλα εξετάζει ένα άλλο ζήτηµα, εκείνο της ψυχολογίας µια ολόκληρης πόλης, ξεσκεπάζοντας τα πέπλα της υποκρισίας που τυλίγουν τους µικροαστούς κατοίκους της, τους έχοντες και τους «δήθεν έχοντες», τους εµπόρους, τους ξενοδόχους, τους δικαστικούς, τους νοµαρχιακούς συµβούλους, δηλαδή την αφρόκρεµα της κοινωνίας της. Ο ανώνυµος αφηγητής µιλάει µε απαξίωση για την «υψηλή µπουρζουαζία», αποκαλώντας το Μουλέν «πόλη ηλιθίων» _ φτωχά ανθρωπάκια που δεν ξέρουν τι κάνουν πάνω στη γη και προχωρούν µπροστά «σαν τα βόδια στον ζυγό». Η δολοφονία δίνει την αφορµή για να φανεί θριαµβευτικά ότι τα παιδιά των καλών οικογενειών, είτε λόγω πληµµελούς φροντίδας είτε εξαιτίας κακών έξεων, κάνουν παρέα µε περιθωριακούς τύπους, γλεντοκοπούν ασύστολα, συστήνουν συµµορίες, παραβιάζουν τον ποινικό κώδικα. Είναι η αδιαφορία των γονιών, διαβάζουµε, οι οποίοι συχνάζουν στις ιαµατικές πηγές και στα καζίνα, εξαιτίας της οποίας τα παιδιά τους παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια.

Τρεις φορές στο σινεµά

Ο Βέλγος Ζορζ Σιμενόν (1903-1989), ο διάσημος δημιουργός του επιθεωρητή Μεγκρέ, ολοκλήρωσε το μυθιστόρημα Οι άγνωστοι μέσα στο σπίτι τον Ιανουάριο του 1939.

Το βιβλίο εκδόθηκε το 1940 και δύο χρόνια αργότερα, το 1942, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Ανρί Ντεκουέν, σε σενάριο και διαλόγους του Ανρί-Ζορζ Κλουζό, με πρωταγωνιστές τον Ρεμύ και τη Ζυλιέτ Φαμπέρ. H δεύτερη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη ήρθε το 1967 από τον Πιερ Ρουβ, με τους Τζέιμς Μέισον, Τζεραλντίν Τσάπλιν και Μπόμπι Ντάριν, ενώ η τρίτη το 1992 από τον Ζορζ Λοτνέρ, με τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό στον βασικό ρόλο.

το βημα

Στην ουσία πρόκειται για την πραγματική πόλη Χουάρες του Μεξικού που απ’ το 1993, στα σύνορα της ανομίας και της βίας, αγνοούνται φτωχές εργάτριες.

Τι θα διαβάσουμε το φθινόπωρο

Παρά την κρίση οι εκδοτικοί οίκοι ετοιμάζονται για το β΄ εξάμηνο του 2011

Οι επιλογές των ελλήνων εκδοτών στους τίτλους της ξένης πεζογραφίας, για το φετινό καλοκαίρι, κρίνονται ακόμα στους πάγκους των βιβλιοπωλείων και στους τόπους των διακοπών. Είναι ομολογουμένως πολλές και καλύπτουν όλες τις αισθητικές απαιτήσεις.

Παρά την κρίση, στο πρώτο εξάμηνο του 2011, το πεδίο της μεταφρασμένης λογοτεχνίας αποδείχθηκε ιδιαίτερα πλούσιο, με αρκετούς κλασικούς στο πρόγραμμα, σίγουρα αναγνώσματα καταξιωμένων σύγχρονών μας συγγραφέων αλλά και πολλές νέες προτάσεις.

Οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι επιστρέφουν δριμύτεροι το προσεχές φθινόπωρο και ετοιμάζουν τα βιβλία που θα εκδώσουν μέχρι το τέλος του χρόνου κλείνοντας έτσι και το δεύτερο εξάμηνο του προγραμματισμού τους για το 2011. Το «Βήμα» επιχειρεί μια πρώτη «χαρτογράφηση» του τοπίου των βιβλίων που θα κυκλοφορήσουν μέχρι τον επόμενο Δεκέμβρη.

Το πολυαναμενόμενο «2666» του φοβερού χιλιανού Ρομπέρτο Μπολάνιο θα κυκλοφορήσει τελικά μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου στις εκδόσεις «Αγρα».

Ο «Μπόρχες του 21ου αιώνα» (ο χαρακτηρισμός, τηρουμένων των αναλογιών, δεν είναι υπερβολικός), που έφυγε δυστυχώς πρόωρα απ’ τη ζωή το 2003, πρόλαβε ν’ αφήσει πίσω του μια σειρά έργων υψηλής ποιότητας. Το «2666» που κυκλοφόρησε το 2004 θεωρείται το αριστούργημά του, μια αναγνωστική εμπειρία. Ο ίδιος σκόπευε να εκδώσει πέντε διαφορετικά βιβλία που τελικά έγιναν τα πέντε κεφάλαια του μυθιστορήματος που κέρδισε το Βραβείο του Κύκλου των Κριτικών στην Αμερική το 2008. Ο ίδιος πρόλαβε να αποσπάσει και το σημαντικό ισπανικό βραβείο «Ρόμουλο Γκαλιέγος» το 1999. Η κολασμένη αφήγηση του Μπολάνιο μας ταξιδεύει στην πόλη Σάντα Τερέζα στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού όπου καθημερινά δολοφονούνται μυστηριωδώς νεαρές κοπέλες. Στην ουσία πρόκειται για την πραγματική πόλη Χουάρες του Μεξικού που άρχισε ν’ απασχολεί την κοινή γνώμη απ’ το 1993 όταν εκεί, στα σύνορα της ανομίας και της βίας, άρχισαν να αγνοούνται φτωχές εργάτριες. Τα εκατοντάδες θύματα δίνουν την ευκαιρία σ’ έναν πραγματικό καλλιτέχνη να αποδείξει ότι το μυθιστόρημα έχει ακόμα περιθώρια ουσιαστικής «διεύρυνσης», παρά τα όσα τελεσίδικα λέγονται περί του αντιθέτου.

«Η πατρική κληρονομιά» (Πόλις) του Φίλιπ Ροθ, η οποία είχε κυκλοφορήσει παλαιότερα απ' τις εκδόσεις Χατζηνικολή, συγκαταλέγεται στις αληθινές ιστορίες (non fiction) του συγγραφέα και αφορά τον πατέρα του. Ο γηραιός Χέρμαν Ροθ, με τον πλούτο των αναμνήσεων απ' τη ζωή στο Νιούαρκ της Νέας Υόρκης, βιώνει τις ματαιώσεις και την ανημπόρια του γήρατος. Ο γιος του, ημι-αυτοβιογραφούμενος, τον παρακολουθεί με το ανελέητο βλέμμα του, βαθιά συμπονετικό αλλά και αιχμηρά σαρκαστικό. Οι εκδόσεις «Πόλις» αγόρασαν τα δικαιώματα όλων των βιβλίων του Ροθ απ' τον εκδοτικό οίκο Χατζηνικολή που έκλεισε. Μια εμβληματική αμερικανίδα συγγραφέας, που ανήκει και στις μεγάλες μορφές της Νέας Δημοσιογραφίας στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, η Τζόαν Ντίντιον γράφει ένα βιβλίο για την απώλεια του συντρόφου της και την αγωνία της για την επιβίωση του παιδιού της. «Η χρονιά της μαγικής σκέψης» (Κέδρος) είναι μια πολύ προσωπική ιστορία που βραβεύτηκε στις ΗΠΑ με το «Εθνικό Βραβείο Βιβλίου» του 2005 στην κατηγορία Non Fiction.

Ο Κάρλος Φουέντες βάζει μια κομμένη κεφαλή, να θυμηθεί και να διηγηθεί τη σύγχρονη ιστορία του Μεξικού (όπου σήμερα το έγκλημα κυβερνά ατιμώρητο) στο νέο πολυσέλιδο μυθιστόρημά του «Η θέληση και η τύχη» (Καστανιώτης). Επιπλέον, οι εκδόσεις «Άγρα» μέχρι το τέλος του χρόνου θα εκδώσουν το magnum opus του σπουδαίου μεξικανού συγγραφέα «Terra Nostra», ένα πραγματικό καλλιτέχνημα της σύγχρονης λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας, ένα απ’ τα καλύτερα βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ στην ισπανική γλώσσα. Ο Φουέντες αναμειγνύει την ιστορία της Ισπανίας και της Νότιας Αμερικής, τον ινδιάνικο παγανισμό με τον χριστιανισμό και με ποικίλες λογοτεχνικές φόρμες, εγκιβωτισμένες ιστορίες και ζηλευτούς χαρακτήρες, μας χαρίζει ένα πραγματικό έπος που αναπτύσσεται στα συντρίμμια των διαφορετικών αυτών πολιτισμών. Λέγεται, ότι ο «εθνικός συγγραφέας» του Μεξικού έχει στο συρτάρι του πολλά μυθιστορήματα των οποίων όμως δεν έχει γράψει ακόμα το τέλος.

Στην «Ωκεανίδα» είναι έτοιμος για τύπωμα ο πρώτος τόμος του μυθιστορήματος της αμερικανίδας Αυν Ραντ «Ο Ατλας επαναστάτησε». Το τρομακτικό σε μέγεθος μυθιστόρημα της συγγραφέως (και το πλέον αναγνωρίσιμο) του «αντικειμενισμού» θα κυκλοφορήσει σε τρεις συνολικά τόμους πριν το 2012. Επίσης ετοιμάζονται το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε ο νομπελίστας Ορχάν Παμούκ με τίτλο «Τζεβντέτ μπέη και υιοί» αλλά και μια εκ βαθέων εξομολόγηση του ιάπωνα Χαρούκι Μουρακάμι για το τρέξιμο και τη συγγραφή, το «Γιατί πράγμα μιλάω, όταν μιλάω για το τρέξιμο».

Ο κορυφαίος αλβανός συγγραφέας Ισμαήλ Κανταρέ στο νέο του βιβλίο «Το μοιραίο δείπνο» (Μεταίχμιο) μας μεταφέρει στο Αργυρόκαστρο του 1943 προσπαθώντας να διαλευκάνει τι πραγματικά ήταν η επίσκεψη ενός διακεκριμένου χειρουργού στο σπίτι του γερμανού διοικητή μια μυστηριώδη νύχτα: δοσιλογισμός ή γνήσιος πατριωτισμός; Ο βραβευμένος με δυο Μπούκερ στο πρόσφατο παρελθόν, αυστραλός Πίτερ Κάρεϊ επανέρχεται στα ελληνικά με το ιστορικό μυθιστόρημα «Ο Παπαγάλος και ο Ολιβιέ στην Αμερική» (Ψυχογιός) όπου ο Αλέξις ντε Τοκβίλ στην ουσία, συγγραφέας του έργου «Η δημοκρατία στην Αμερική», ταξιδεύει στο Νέο Κόσμο και με τον προστάτη και κατάσκοπό του τον Παπαγάλο (έναν άνθρωπο που ήθελε να γίνει ζωγράφος αλλά κατέληξε υπηρέτης) παρατηρεί τις πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας.
Οι εκδόσεις «Κέδρος» μεταφράζουν για πρώτη φορά στα ελληνικά τον Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, έναν απ' τους πιο εκρηκτικούς και ταλαντούχους συγγραφείς της νέας γενιάς που αυτοκτόνησε το 2008, τον οποίο θα γνωρίσουμε από τη συλλογή διηγημάτων του «Αμερικανική Λήθη» και θα εκδώσουν το νέο μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις «Αυτοκρατορικές απολαύσεις» που επικεντρώνεται στην Καλιφόρνια της χλιδής και της παρακμής, την κρίση της μέσης ηλικίας και τον αξιακό εκτροχιασμό της σύγχρονης κοινωνίας.

Ο γνωστός μας σκωτσέζος Αντριου Ο' Χέιγκαν φιλοδοξεί να μας κερδίσει εκ νέου με το μυθιστόρημα «Η ζωή και οι απόψεις του σκύλου Μαφ και της φίλης του, της Μέριλιν Μονρόε» (Πόλις). Η τελευταία φάση της ζωής, στις αρχές της δεκαετίας του 60', αυτής της μοιραίας ξανθιάς μέσα απ' τα μάτια και το στόμα ενός διασκεδαστικού αφηγητή, του σκύλου που της χάρισε ο Φρανκ Σινάτρα.

Ο γάλλος Ερίκ Φοτορινό, μετά τα «Κινηματογραφικά φιλιά», πάντα στις εκδόσεις «Πόλις», μας παρουσιάζει στο «Κορσακόφ» έναν διακεκριμένο νευρολόγο που πάσχει απ' το ομώνυμο σύνδρομο και τις διαταραχές της μνήμης του έρχεται να τις καλύψει το σύμπτωμα της νόσου που είναι η μυθοπλασία. Επίσης, ο Τριστάν Γκαρσία με το πρώτο μυθιστόρημά του «Η καλύτερη πλευρά των ανθρώπων» γράφει για το κίνημα της χειραφέτησης των ομοφυλοφίλων στη Γαλλία του 80' αλλά και την πληγή του έιτζ μέσα απ' τη δραματική ιστορία δυο ζευγαριών.

Ο αμερικανός Ερικ Λάρσον «Στον κήπο με τα θηρία, Ενα συναρπαστικό χρονικό της ανόδου του Τρίτου Ράιχ» αφηγείται αυτά που πέρασε μια οικογένεια αμερικανών στην χιτλερική Γερμανία διερευνώντας τη σκοτεινή σαγήνη του ναζισμού ενώ ο Λοράν Γκοντέ, που έχει βραβευτεί με Γκονκούρ στη Γαλλία, στο νέο του μυθιστόρημα «Στο έλεος του κυκλώνα» ασχολείται με τα δαιμόνια της φύσης και των ανθρώπων, την πίστη αλλά και τη δύναμη της ελπίδας, με φόντο την πρόσφατη καταστροφή στη Νέα Ορλεάνη. Τα βιβλία τα αναμένουμε απ' τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» όπως και τα «Εγγλέζικα σπαστά» του πρωτοεμφανιζόμενου Στίβεν Κέλμαν, για ένα νεαρό Γκανέζο που προσπαθεί να προσαρμοστεί, να μεγαλώσει σε μια σκληρή πολυπολιτισμική γειτονιά στο Πέκαμ του Λονδίνου. Το μυθιστόρημα ανταγωνίζεται στη μακρά λίστα του φετινού Μπούκερ δυο πολύ εκλεπτυσμένες πένες.

Πρόκειται για τον ιρλανδό Σεμπάστιαν Μπάρι και τον άγγλο Αλαν Χόλινγκχερστ. Τα βιβλία τους, «The Stranger's Child» (Το παιδί του ξένου) και το «On Canaan's Side» (Εις γην Χαναάν) αντιστοίχως, που σκάβουν τις μνήμες και το ρευστό παρελθόν των πατρίδων τους, ετοιμάζονται στις εκδόσεις Καστανιώτη. Επιπλέον, στις ίδιες εκδόσεις, ο ισπανός Ενρίκε Βίλα Μάτας επιστρέφει με την «Δουβλινιάδα» του, μια παρωδία για το τέλος του κόσμου και μια ανησυχία για το τέλος της ίδιας της λογοτεχνίας ενώ ο ελβετός Μάρτιν Ζούτερ, με μια απ' τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εκδοτικές επιτυχίες των τελευταίων ετών όπως «Ο μάγειρας του έρωτα», συνδυάζει έρωτα, χρήμα και συναίσθημα με τη γαστριμαργία.

Eπανεκδίδεται, σε μετάφραση του Μένη Κουμανταρέα, το κλασικό μυθιστόρημα του νομπελίστα Ουίλιαμ Φόκνερ «Καθώς ψυχορραγώ»: το ταξίδι μιας οικογένειας στον αμερικανικό νότο μέσα στη δυστυχία της Μεγάλης Υφεσης του 30'. Το μυθιστόρημα που ανήκει στα αριστουργήματα του εικοστού αιώνα και στα διαμάντια της λογοτεχνίας του southern gothic κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1970, στην ίδια μετάφραση, απ' τον ίδιο οίκο.

Σε νέα μετάφραση (το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει απ' τις εκδόσεις Οδυσσέας το 1992) επανεκδίδεται η πιο γνωστή συλλογή διηγημάτων του «αμερικάνου Τσέχοφ» και «βρώμικου ρεαλιστή» Ρέιμοντ Κάρβερ με τίτλο «Ο καθεδρικός ναός». Θα κυκλοφορήσει απ' τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» σε μετάφραση του Γιάννη Τζώρτζη. Στην ομότιτλη ιστορία ένας τυφλός βοηθά έναν άντρα, που 'χει κανονικά την όρασή του, να σχεδιάσει έναν καθεδρικό που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του.

Τέλος, με τα δύο μικρότερα μέλη της οικογένειας Γκλας ασχολείται ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ στο βιβλίο του «Φράνυ & Ζούι» (πρώτη φορά στα ελληνικά απ’ τον «Επίκουρο» το 1983) στις δύο ιστορίες που είχαν πρωτοδημοσιευθεί στο περιοδικό New Yorker γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Θα κυκλοφορήσουν σε νέα μετάφραση απ’ τις εκδόσεις «Καστανιώτη».