Το κύμα ιώνιον πρώτον κτυπώντας μυρμυρίζει
Και η μυρτιά υπερήφανος από δροσιάν αστράπτει
Κύτταξε πως ο ήλιος χρεισώνει τα πανιά των
Άκουε των πλεόντων το έϊα μάλα
Εκεί ο αέρας πάντοτε γελάει
Εκεί τα κάλλη μοσχοβολάει παρθένων
Ο ήλιος κυκλοδίωκτος κινεί την νήσον
Μελισσών έθνη τρέφει με' αθέριστα άνθη
Εκεί το αιώνιον φύσημα με τας χρυσάς ελπίδας
Των ανθρώπων εχάρισαν ευτυχή δώρα
Βάλετε, ω φίλοι, βάλετε τ' άνθη δια στρώμα
Βάλετε, ω φίλοι, βάλετε υακίνθινον στέμμα
Η λαμπάς η αιώνιος
Εις τον δροσώδη κόλπον
Της γης εξανοίγει
Θαλάμους πνέοντας έρωτα
Έρωτα το μυστήριον της εορτής σου σκέπασον
Επί τα χείλη σύναξε την ποθητήν τροφήν
Ότι είναι η γη παράδεισος και η ζωή μία
Φαίνεται εις τον ορίζοντα ωσαν χαράς ιδέα
Ο ήλιος και πλουτίζει με νερόν υπερήφανον
Τα βουνά περιπόθητα και τα χωράφια
Χρόνος χαράς επέστρεψε εις τον ουράνιον κήπον
Ω! κατοικία Ζεφύρων
Ω! πως από τα μάτια μου
Ω! φιλτάτη πατρίς
Ας μη βρέξει ποτέ το σύννεφον
Ας το δροσίσει πάντοτε
Ας μη μου δώσει η μοίρα μου
Ας ερημώσει ο πόλεμος
Ήλθετε, ω Μούσαι, ακούω,
και χαίρουσα πετάει
πετά η ψυχή μου, ακούω
των λυρών τα προοίμια,
ακούω τους ύμνους
Συ είσαι των ονείρων μου η χαρά μόνη
Δεν με θαμβώνει πάθος κανένα
εγώ τη λύραν κτυπάω,
και ολόθρος στέκομαι
Με ποτέ δεν αθάμβωσαν
πλούτη ή μεγάλα ονόματα,
με ποτέ δεν αθάμβωσαν
σκήπτρων ακτίνες
Εγώ τα σκήπτρα στάζοντα
αίματος και δακρύων
καταπατώ και καίω
της δεισιδαιμονίας
το βαρύ βάκτρον
Χρυσά, φλογώδη, καίουσι
τους δρόμους του αέρος
τα αμιλλητήρια πέταλα
τους ουρανούς φωτίζουσι
λάμπουσαι η χαίται
η γνώμη ρέει
τ' άστρα αχνίζουσι
από δροσιάν αστράπτει
το κύμα ιώνιον πρώτον
Τα μυρισμένα χείλη
της ημέρας φιλούσι
το αναπαυμένον μέτωπον
της οικουμένης..
Μόνον ακούω την θάλασσαν
Χλωρά, μοσχοβολούντα
νησιά του Αιγαίου πελάγους,
ευτυχισμένα χώματα
όπου η χαρά κ' η ειρήνη
πάντα εκατοίκουν
26 σχόλια:
Καλημέρα! Καλό μήνα!
Τι ομορφιές είναι τούτες;
Και τι μοσχοβολιές;
Την ομορφιά τους, τη δροσιά τους και την μοσχοβολιά τους να έχεις.
Φιλάκια
La primavera besaba
suavemente la arboleda,
y el verde nuevo brotaba
como una verde humareda.
Las flores iban pasando
sobre el campo juvenil...
Yo vi en las hojas temblando
las frescas lluvias de abril.
Bajo ese almendro florido,
todo cargado de flor
- recordè - , yo he maldecido
mi juventud sin amor.
Hoy, en mitad de la vida,
me he parado a meditar...
¡Juventud nunca vivida,
quièn te volverà a soñar!
A la manera de Antonio Machado
(...γιατί η ποίηση των εικόνων και της διάθεσης με ανάλογο τρόπο τους πρέπει να απαντιούνται! )
Καλή μέρα και καλή άνοιξη.
Κοχύλι μου!
Καλό μήνα και σε σένα!
Και εσύ που είσαι τόσο γλυκός, να χαίρεσαι, να μας αφήνεις το χάδι της ψυχής σου, μπας και αντέξουμε.
Φιλάκια!
Διονύση μου!
ΑΧ!!
Ξέρεις που σημαδεύεις..το τραγουδάκι σου είναι γνωστό Ε; Είναι η ώρα που σε σημαδεύω..
Antonio Machado
Proverbios
y cantares
Nunca perseguí la gloria
ni dejar en la memoria
de los hombres mi canción;
yo amo los mundos sutiles,
ingrávidos y gentiles
como pompas de jabón.
Me gusta verlos pintarse
de sol y grana, volar
bajo el cielo azul, temblar
súbitamente y quebrarse.
Caminante, son tus huellas
el camino, y nada más;
caminante, no hay camino,
se hace camino al andar.
Al andar se hace camino,
y al volver la vista atrás
se ve la senda que nunca
se ha de volver a pisar.
Caminante, no hay camino,
sino estelas en la mar.
Todo pasa y todo queda,
pero lo nuestro es pasar,
pasar haciendo caminos,
caminos sobre la mar.
Στο νοσταλγία το έχεις ακούσει από τον Serrat?
Besitos!
Είναι από τα τραγούδια που με έφεραν -κάποτε- ακόμα πιο κοντά στην καρδιά της Ισπανίας. Πέρασα υπέροχες στιγμές τραγουδώντας το και ακούγοντάς το από ισπανούς φίλους. Έχω ακόμα μια παλιά κασέτα, κόκκινη, με μια φωτιά, λάφυρο από ένα ταξίδι στη Μαδρίτη, του Serrat που περιλαμβάνει μελοποιημένο Machado. ( Τι περιμένεις.. Ο καθένας και τα μαζέματά του απ' τη ζωή..)
Χαίρομαι που το θυμηθήκαμε, που το κρατάμε έτσι ζωντανό μετά από τόσα ( περίπου 30...) χρόνια.
Και πάλι καλημέρα. Με φωνάζει ο ήλιος.
Διονύση μου!
Quiero volver a aquellos dias de mi infancia junto al mar,
aireándome la frente con las ondas de los pinares ribereños,
sintiendo cómo se me llenan de arena los zapatos,
arena rubia de las dunas quemantes, sobreadas a trechos de retamas.
Rafael Alberti pleamar fragmento
Besitos!
Ομορφιές κι εδώωωωω... και στις λέξεις και στις εικόνες, μα κυρίως στις ψυχές! Πανέμορφο το ποστ, αλλά και τα σχόλια!
Να είσαστε καλά όλοι! :)
Καλώς μας ήρθες, Υακινθάκι μου!
Η μοσχοβολιές είναι για όλους!
Ο κήπος της ψυχής μας
ανήκει σε όλους!
Ας ελπίσουμε μια μέρα να το γορτάσουμε σε κήπο Ελληνικό με λύρα και βιολί από τα Δωδεκάνησα!
Χορεύω Κρητικά αλλά κυρίως Μπάλο.
Ας ελπίσουμε ότι στη παρέα θα έχουμε και καλούς τραγουδιστάδες!
Φιλάκια και ζακυνθινές αγκαλίτσες!
Πραγματι...
ετσι ειναι η Ανοιξη...
υπερβολικη σε ολα.
Πολυ καλο ποστ.
Καλώς ήρθες, Ζερο!
Υπερβολική να τα σπάσει όλα.
Να μας τινάξει σε ένα επίπεδο πιο βαθιάς και πιο ουσιαστικής απόλαυσης της ζωής όπως ακριβώς είναι.
Άλλη ζωή δεν έχουμε που λέει κι ο ποιητής.
Καλή σου Άνοιξη!
Καλή Άνοιξη μαρέλντ μου!
Τι εξωτικά λουλούδια είναι αυτά;
Τι όμορφα ποίηματα!
Τι νοήματα!
Ο Παράδεισος είναι εδώ!
Μπράβο μαρέλντ μου! Όαση το μπλογκ σου!
Φιλιά άπειρα!!!
Γλυκιά μου Κυκλαμένια!
Καλή Άνοιξη και σε σένα!
Όλα να ρθούν όπως τα περιμένεις.
Όταν θα ανθίσουν οι κερασιές να με θυμηθείς.
Τα λουλούδια μου τα έστειλαν φίλοι βιολόγοι από τη Χαβάη για να μην στενοχωριέμαι εδώ που με έριξε η μοίρα και να αντέξω μέχρι να επιστρέψω.
Φιλιά καιΖακυνθινές αγκαλίτσες!
Mareld κορίτσι μου, για μια καλημέρα πέρασα και για τα άνθη σου να μου φτιάξουν λίγο τη διάθεση.
Μια γλυκιά αγκαλιά
Χαίρομαι!
Να έρχεσαι όποτε το νιώθεις να σου αλλάζει η διάθεση.
Ουσιαστικά ποτίζεσαι με ορμόνες ευεξίας που τις βάφτισα στην ανοσοβιολογία Ευφορίνες.
Έτσι το αμυντικό σου σύστημα σε κρατάει υγιή. Δεν αναλώνεται στη πάλη με το στρες.
Αισθάνεται όμορφα και η Συναισθηματική σου Νοημοσύνη.
Πάντα καλά να είσαι!
Θα χρειαστώ, οπωσδήποτε ένα σεμινάριό σου!
Θα έρχομαι, βεβαίως...
Ax! Ο καθηγητής μου καλά να είναι μου είπε: Κράτα γερά! Θα σε χρειαστεί όλη η Μεσόγειος..
Σεμινάρια, θέλω αν μου έρθουν τα πράγματα όπως τα δρομολογώ να γίνονται ανοιχτά για όλους.
Επέλεξες 'ενα λουλούδι που σου έγραψα μάλλον στο τζιβαέρι;
Καλό σου απόγευμα!
Πραγματι η Γη μας
είναι ο Παράδεισος
που χαμένος τείνει να γίνει..
Πλουσιοπάροχο, ρομαντικό, ειδυλλιακό και μυρωδάτο το έμπα της "δικής σου" ΄Ανοιξης.
Καλό σου βράδυ!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γλαρένια μου!
Ανοίγεις τα φτερά σου κι αφήνεσαι στον αέρα..έτσι χωρίς βάρος, αθόρυβα έρχεσαι.
Σκορπάς ένα χαμόγελο και μια ζεστή, τρυφερή ματιά.
Παίρνεις μια βαθιά ανάσα..
Όλα τα δάκρυα της νύχτας γίνονται κρίνοι, όταν ο άνθρωπος έστω για μια στιγμή είναι μόνο άνθρωπος.
Φιλάκια!
Πέρασα να σου πω μια καλησπέρα κοριτσάκι και να σου αφήσω ένα μπουκετάκι γιασεμιά!
Αχ να μπορούσαμε να πίναμε ένα καφεδάκι και να τα λέγαμε από κοντά...
Σε φιλώ γλυκιά μου!
Καλό σου απόγευμα, μάτια μου!
Να έρχεσαι να ξεκουράζεσαι, να αναλαμβάνεις δυνάμεις, να κρατιέσαι γερή, χαρούμενη και νέα.
Πολλά φιλάκια!
Τι χρώμα! Τι μυρωδίες! Καλή άνοιξη να έχουμε!
Καλή Άνοιξη και σε σένα, ψυχή μου!
Να με θυμάσαι όταν θα κιτρινίζει ο τόπος..
Φιλάκια!
Τι ευλογία! Ήρθε η άνοιξη μαζί με τη μαρέλντ και τα χελιδόνια!..
Μοσχομύρισε ο τόπος και ευφορίασε η καρδιά μου!
(1."Ζήλεψα" και θα παω να μάθω ισπανικά.
2.Μεγαλώνει η επιθυμία μου να πάω στη Ζάκυνθο.)
Πολλά φιλιά με πολύ αγάπη!
Δήμητρα!
Καλώς την ομορφιά!
Καλώς το γιασεμάκι!
Κάθησε και απόλαυσε και ποτέ μην ξεχνάς.. το πόσο ΣΕ αγαπώ.
Φιλιά και Ζακυνθινές αγκαλίτσες!
Προς το παρόν..και
TE QUIERO MUCHO!
Γράφε στις επάνω αναρτήσεις γιατί μπορεί να μην βρω το σχόλιό σου..
Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,.....
Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,.....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....
Καλώς τον Αλέξανδρο!
Μου έφτιαξες τη διάθεση με τα λόγια σου αλλά κυρίως με τα κρυμμένα νοήματά τους.
Ο λόγος σου παιγνιδίζει Ζακυνθινά..
Χάρηκα!
Να σε έχει η ζωή καλά!
Δημοσίευση σχολίου