Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

" Το βαθυκόκκινο του έρωτα"


"Μα σαν ξύπνησα, ξεσηκωμένη απ΄το φως που έλαμπε στα μάτια μου, αισθάνθηκα γλώσσες ιερής φωτιάς να καίγουν και να αφανίζουν τα σπλάχνα μου. Μόλις ξύπνησα ένιωσα μια λαχτάρα να σφίγγει και να τυραννάει την ψυχή μου. Είδα τα φτερά μου να με πάνε στον ουρανό του έρωτα. Μα άρχισαν ύστερα να τρέμουν και να γέρνουν στη γη, ανίκανα να σπάσουν τις αλυσίδες του νόμου. Το κορμί μου είχε βρεθεί κιόλας αλυσοδεμένο πριν μάθω τη σημασία εκείνων των αλυσίδων και τις συνέπειες εκείνου του νόμου. Σαν ξύπνησα και τα συνειδητοποίησα όλα αυτά, κατάλαβα πως η ευτυχία μιας γυναίκας δε βρίσκεται στα πλούτη ενός άνδρα ή στην υπακοή της σ΄αυτόν, ούτε καν στη γενναιοδωρία και στην καλοσύνη του. Βρίσκεται στον έρωτα που δένει την ψυχή της μαζί του, στον έρωτα που μεταγγίζει τα αισθήματα της στην καρδιά του και κάνει τους δυο τους ένα μέλος στο σώμα της ζωής, μια λέξη στα χείλη του Θεού." Kahlil Gibran

Δεν υπάρχουν σχόλια: